şüphe duymuyorsan

aramamak gerekiyormuş sanırım, çevremdekilerin tecrübelerine göre.

Huzurdan başka bir şey hissettirmiyorsa o doğrudur.

doğru insan, ruh eşi gibi kavramlara inanmayı belli bir yaştan sonra bırakmak gerekiyor bence.

ben henuz bulamadim.
ama birkac kez buldugumu sandim.

saçma sapan şeylere inanmayın. Uyum önemli uyum.

kendi kafamizda olan bir checklist'e gore insanlari degerlendirdigimiz surece bulmayacamiz insan tipi. ne zaman ki o checklist'i rafa kaldirdin, o zaman belki bulabilirsin.

ben oyle yapiyorum. benimle cok zit insanlarla cok samimi arkadasligimiz/dostlugumuz var.

bu konuyu bende çok merak ediyorum :(

Kendisiyle ilgili kafamda en ufak bir soru işareti yok. Yanında aşırı huzurluyum.

diye bir şey yok. menfaatlerin çatışmadığı var.

ve aile hariç herkes yalan.

www.youtube.com

İlk sohbetimde şüphelendim, ikinci defada emin oldum, sonraki seferlerde sorguladım.

Sağlamasını da yapınca, doğru insan dedim.


Çok pencereli dünyada aynı pencereden bakmak önemli, aynı pencereden benzer yöne bakmak önemli, benzer yöndeyse farklı şeyler de görmek ve birbirini tamamlamak önemli. Ben böyle birini buldum. Şanş.

bence anlaşılmaz ve doğru insan diye bir şey yok evet. sen 20-21 yaşlarındasın diye biliyorum. tut ki 4 yıldır muhteşem bir ilişki yaşıyorsun, eminsin "o" olduğundan. sonra adam sebep bile göstermeksizin terk ediyor. "olur mu lan öyle şey" deme, millet 6-7 sene birlikte olup evlenmeye karar verdikten sonra ayrılıyor bu şekilde, çok gördüm. şimdi bu durumda ne olacak o zaman? eğer bu kişi bile "doğru" değilse kim olacak?

o açıdan doğru insan meselesi benim gözümde koca bir STEAMY PILE OF HORSESHIT affedersin. illa bir doğru insan olacaksa o yalnızca sensin. yanında iyi hissettiğin, güvendiğin, inandığın insan(lar) elbette olacaktır fakat bu demek değildir ki onlar doğru veya yanlış. öyle bir şey yok benim için. ben hayatımın en güzel ve en özel şeylerini duyuru'dan tanıştığım biriyle yaşamıştım; birlikteyken fark ettik ki biz daha önce hassas olduğum bir konuda duyuru'da kavga etmişiz sjfjsk normalde o zaman "bu senin için doğru insan" deseler, onu söyleyeni de sopayla döverdim.

doğru-yanlış yok. uyum var, sevmek var, hayat var, zktir edilmek var vesaire. zaten ben şöyle düşünüyorum: karşı tarafın hissettirdikleri büyük ölçüde yine seninle alâkalı. çünkü şunu fark ettim... "aşık oldum" dediğim zamanlarda, karşımdaki kişiden bağımsız olarak, hislerim büyük ölçüde aynı oluyor. yani her şeyi algılayışımız, değerlendirişimiz... yine bizim süzgecimize, filtremize göre gerçekleşiyor. o nedenle ben artık en başta kendimi "sabit" alıp diğer insanları kendi etrafıma yerleştirmeye çalışıyorum; böylelikle doğruymuş yanlışmış çok bir şeyi kalmıyor.

"doğru insan" beklentisi hayal kırıklığına yol açar. "bu o mu lan acaba?" derken "doğru insan"ı deneye deneye kendini yıpratırsın, üzülürsün. eyyorlamam bu kadar, hayırlı işler.

yaş 24 canims

bi checklist de ben yapayım :)

1 o bardak çatlamayacak, karşılıklı özveriden ödün verilmeyecek.
2 bir yerlerde bekleyen soru işaretleri olmayacak.
3 çekim olacak.

Doğru insan diye bir şey yok, geçinmeye gönlü olan insan var, diye düşünüyorum ben. İnsanların aşka meşke, ilişkilere bir seçimden ziyade kontrol edilemez bir romantik büyü gibi bakması da manasız geliyor.

sana karşı ve diğer insanlara karşı saygılıysa doğrudur.

seni kasmadan hayatinda yer edebiliyorsa ve hayatindan cikmamak, iliskinizi surdurmek adina elinden geleni ardina koymuyorsa dogru insandir. vice versa.

değil ancak beginner seviyesini hızlıca atlatmak için iyi bir seviyede. dual olduğu için de iş görür beginner için.

İspanyolca bilmiyorum ama İngilizcesine bakınca bence de bildiğimiz beginner seviyesinden bi tık ileri.

Yalnız şu sayfalarına bakınca Absolute Beginner diye bir alt seviyeleri var, yani o zaman mantıklı.

www.learnpracticalspanishonline.com

ahahaha oha:

"Me gustaría casarme de nuevo para que mis hijos tuvieran un padre."

beginner falan değil abi bu cümle naptınız

işte bana göre de absolute beginner metinleri aslında beginner. tamam metinlerin içinde bazı cümleler beginner ama @reavelyn'in de örnek verdiği gibi hiç de bütün olarak öyle beginner değil bence. neyse içim rahatladı.

b2 seviyesinde birisi olarak bu metnin a2-b1 arası bir yerde olduğunu düşünüyorum. sayabildiğim kadarıyla 4 tane zaman kipi kullanılmış, kelimeler de öyle beginner kelimeler falan değil

bence beginner değil. ayrıca bu nasıl sayko metin ya, "eşim beni fitnısçı garı için bıraktı, umarım evlenirim de çocuklarım babasız kalmaz" falan ahaajsjfsk

valla ben hep ağlatanların bi güzel hayat yaşadıkları örnekler biriktirdim

@neo, bence aceleci olmamalısın. henüz şimdilik gülüyor da olabilirler.

Genellikle ağlatan ağlıyor.
Bir kişi birinin ekmeği ile oynadı tamamen sudan sebeplerle. Yıllarca hayalini kurduğu işi yapması onun iki dudağının arasındaydı, önce ümit verdi sonra def etti. 2 yıl sonra her şeyden üstün gördüğü bütün makamını kaybetti şuanda psikolojik tedavi görüyor.
Kimsenin yaptığı kimsenin yanına kalmıyor demek büyük laf ama genel olarak bu bu şekilde işliyor.

yoo. gulmesinin ya da aglamasinin bize yaptiklariyla alakasi oldugunu dusunmuyorum. gulebilir de aglayabilir de. bunu insanin kendisine baglamasi falan tumuyle bullshit, kendini kandirmaca.

yok öyle birşey. hatta tersi.
mesela hepimizin hayatını kabusa ceviren bir pez. var.
sefa sürmeye devam ediyor.

oğlu olmuyo diye karsını boşayacak adam tabi ki bok gibi bir baba olduğundan bok gibi bir çocuk yetiştirecek. burdan ilahi adalet devşirmeye çalışmak çok saçma. ağlatan güler, ağlar belli olmaz böyle şeyler.

yoö, bomboş avuntu bunlar. kötünün keyfi yerinde.

@ghilleinthemist, adamın güzel vefalı çocukları da var ayrıca karısını boşayıp başkasını bulamayana ne demeli? ayrıca şu da çok güzelmiş: eksisozluk.com

bence siyasetçilerin birçoğu ettiğini fazla fazla buluyor. hepsi itibarı 5 paralık biçimde can veriyor. malum pez. arkadaş içinde öyle bir son umut edenlerin sayısı az değil. bakıp göreceğiz artık.

ilahi adalet, karma gibi şeylerden medet ummayı bırakırsak her şey değil ama birkaç şey kolaylaşıyor.

inanıyorum. var öyle bir şey. örnekleri de var.

ama tam tersi örnekleri de var!

bir, o hırsız şerefsiz; iki, o vefasız... ikisinin de yaşattıklarını yaşamalarını diliyorum. ikincisine karşı hala sevgim ve merhametim var, sadece anlamasını istiyorum. anlasın ve vicdanı rahat vermesin ona. birincisinin ise, Allah belasını versin.

onun gulduguyle benimki bir degil, karistirdiginiz bu. onun mutluluguyla benimki bir degil, onun mutsuzluguyla benimki bir degil.

Bana sisko diyen cocuk simdi kel. :)
Ciddi ornek olarakta bizim bir hoca arastirma merkezinin muduruydu. Yuksek lisans, phd ogrencilerini kullanip atti. Cok olay oldu burda uzun uzun anlatamayacagim. Rektor degisince bunu kovdu. Simdi adini anan bile yok.

Etrafimda aglayan pek olmadigi tespit sansim olmadi ama tabiatta oyle bir adalet mekanizmasi falan yok. Bunlar sadece tesaduf. Adamin aglamasini aglatmis olmasina bagliyor insanlar teselli icin. Tamamen random bunlar.

50 saati devirmisligim var, ikinci gunun sabahinda gelen manasiz bir enerjinin ardindan (Sanirim metabolizma "Benim bu saatlerde uyanmis olmam lazimdi, dur enerji basayim" falan gibi bir surece giriyor) yavas yavas cokus basliyor. Sonra da zaman algisi gidiyor: "Arkadas aramisti ama bu sabah miydi, dun sabah iydi, yoksa daha once miydi" falan diye. Bence hic gerek yok, hele de sinav gibi zihinsel kapasite isteyen seyler icin.

rekorum üç gün. asdkjasdkad duvarlarda yeşil yeşil çizgiler görmeye başlamıştım. üniversite ikinci sınıfın final dönemleriydi.

uyu zaten, böyle bir şeye neden özendin anlamadım. poz kesmeye bayılan ve dandik iki tane sınav için dünyayı kurtarıyormuş ayağı yapan bir grup keko üniversiteli "cool" görünmek için zinhar uyumadığını söylüyor. sorsan akşam batak falan oynuyordur ama finale hazırlanmak için gecenin 4'ünde red bull içer aq sjfsfjs neden çünkü sınav var FİNALLER OFFF ÇOK STRESLİ :((

uykusuzluğa dayanabilmek yerine eğer böyle bir ihtiyaç hissediyorsan zamanını daha iyi yönetmeyi ve uyku kaliteni arttırmayı öğren. çok yoğun olunan dönemler elbette olacaktır ama beyin gerektiren işler için uyumamak zaten tam anlamıyla facia. 6 saat çalışacağıma 3 saat çalışıp 3 saat uyurum ben. inan çok daha verimli ve faydalı olur.

genel anlamda sağlıklı olmak ve düzgün beslenmek, sessiz-ışıksız ortamda uyumak, kahveye yüklenmek, yüz yıkamak vb. iş görür. birkaç günlüğüne her insan sınırları zorlayabilir; gerektiği yerde bu birkaç haftaya da çıkar. onun dışında "uykusuz kalmak" özenilecek bir şey değil. sağlıksız ve genellikle verimsiz.

çok ağır bir işle uğraşmayan genç bir insana ideal ortamda 7-9 saatlik uyku mis gibi yeter. geriye tek bir günde koskoca 15 saat kalıyor. bu aq finallerinin tarihleri genelde en erken bir ay önceden belli oluyor zaten. 50 kutu red bull bitirmeden, hafta sonları veya akşamları çalışarak da geçen geçiyo gayet.

uyku çok önemli bir ihtiyaç. uykusuz kalmak da özenilecek bi şey değil. yok ben illa düzenimi bozucam, uykusuz kalıcam diyorsan işte red bull iç, kahve iç, ayık tutacak bi şeylerle uğraş.

bunun lezzet ve yağ oranı gibi bir standardı yok ki. tavuğun butu yağlıdır göğsü yağsız, mesela dana kıyma yağlıdır, pirzola çok lezzetlidir falan. vücudun parçasına göre değişken.

bacon sevmiyorum ben mesela, genel olarak da tercih etmiyorum domuz ama bazı salamlarda falan güzel olabiliyor. zaten o salamların da sırf dana etlisi bulunmuyor. (yurt dışı)

yerine göre yağ oranı değişir. amsterdamda kaburgasını yedim, sosis olarak da yedim bence enfesti

allahsızlığı yayma kürsüsü başkanı bir etobur olarak ukrayna'da çok yedim. farklı türleri var ve hangisi nasıl adlandırılıyor bilmiyorum. tat olarak saydıklarının hepsi domuzdan daha güzel ama sonuç olarak domuzunki de et ve et her şekilde güzeldir sjfsk. ben en çok mangallık olanlarını sevmiştim, bizdeki gibi şişe geçirip yapıyorlar eti marine ettikten sonra. hayvanın neresidir bilmiyorum. o inanılmaz lezzetli.

Polonya'da bir türk arkadaş yaptı sanıp yemiştim mutfakta bulunca, domuz etiymiş ukraynalı arkadaş yapmış, farkını anlamamıştım.

yedim ve özlüyorum. bi ingiliz kahvaltısı olsa da yesem keşke.

jamon diye şahane bir şey var.

Alisik olmadigimdan olsa gerek bana tadi ağır geliyo ne kadar denediysem sevmedim.

ağır, kötü, etmem.

kadıköy'de pizzacı da yemiştim ama hangi dilim pizzacıydı hatırlamıyorum. biraz ağır ama güzeldi.

Jambon, sosis ve bacon olarak güzel. Schnitzel fena değil. Biftek olarak dananın eline su dökemez. Başka hallerini yemedim. Yediklerimi, biftek hariç tavsiye ederim.

Yağ oranı tavuk ve hindiden daha fazla. Dana ile parçaya göre yarışır. Dana antrikot ya da bonfilenin yerini tutmaz asla domuz biftek.

@iyi olmayan gececi;

kadıköy moda pizza bar

hamburgerini yemiştim. ama çok açsan yiyebiliyorsun, ve çok lezzetli geliyor. ama doyduğum an bir ısırık daha alamamıştım. çok ağırdı tadı. kalanı sokak köpeğine vermiştim. normalde bir iskender yer, yan tarafa geçer bir iskender daha yerim ama doyunca yenmeyecek bir haldeydim.

açıkçası kokusuna dahi dayanamıyoruz yolumuzu değiştiriyoruz bu sebeple asla yemem.

İzlenecek yer yoktur. Tr de yayıncısı yok bendesliganın. Onu geç o saatte yurt dışı maçı veren yer varsa premier lig verir. Hadi olmadı bayern munıhı verir. Size gelecek şey şu. Wifi kuvvetli bi yere gidiyosunuz. Telden bilyoner coma uye olup canlı yayınlar kısmından o maçı açıp izliyosunuz.

alman arkadasin duzgun internet baglantisi olan bir yere gidip laola1.tv adresine girsin, mac listesinden maci bulsun. turkiye'de televizyon yayini yok. verdigim adres yasal bu arada, korsan link falan degil. internetten tepe tepe izler. yalniz spiker ya ingilizce konusur ya da yoktur ona gore.

olmuyor. cok zor. sacma sapan kiskanclik yapiyor taraflar bir gun, kiyamet kopuyor.

var, ve eski sevgiliden arkadaş da olur.

Hatta güzel de olur.


Bu yaklaşımda olan insanların(insanların çoğunluğunu temsil eder bu) temel problemleri sevgi türlerini ayırt edememeleri.

Bunu çözebildiğiniz zaman bitti gitti.


antreman konusu: arkadaşla sevgili arasındaki farklar nelerdir ? (buradan kendi kendinize evde çalışarak öğrenebilirsiniz)

Hayır.

hayır asla. ha lisedeyken sevgili olduğum birkaç kişiyle arkadaş olarak devam ettim tabii çünkü aramızda öyle über süper bi' aşk yoktu ama yetişkin olarak aşık olduğum, çok sevdiğim hiçbir insanla ilişkimi sürdürmedim. hayatımdan tamamen çıkardım. çünkü terk edildim hep. dayanamam ben onu sürekli görmeye. sevgilim olarak bilmiş ve tanımışım ben... öyle olmayacaksa hiç olmasın, arkadaşım var zaten, gerek yok. ayrıca onu elimde tutmak istiyorsam sevgilim olduğu için tutmak istiyorumdur. sevgilim olmayacaksa nasıl "elimde tutmuş" olayım ki arkadaş kalarak?

@der miester aynıyız sanırım. Bende kaybeden ve elde tutulan taraftaydım. Yapamıyorum kahve içmeye gidiyouz, sivilcelerine falan dokunuyorum. Veya 10 15 saniyelik bakışmalar oluyor. Başkalarından bahsedip onlarda arkadaşım ciddi olursa soylerim falan diyordu. Her buluşmamızda mutlu sonu saymıyorum ve arkasından gelen okkalı mesajlar.. hala kulağımda.

Yok mu artıran ?

(bkz: seinfeld)
elaine ve jerry.

Karşı taafbteklif etti bende kabul ettim. Sonuç gri profil fotosu. @ardacani

gerek yok.

ille de olunacaksa uzunca bi süre hiç görüşmedikten sonra tekrar görüşmeye başlamanız gerek. bazen o süre 3 ay bazen 3 sene bazen 15 sene olabilir.

Bir şey hissetmediğim sürece olur. Ama içimde en ufak bir şey dahi kaldıysa olamam. Cunku arada kiskanabilirim falan, eziyet olur bana.

Çok zorlama.
Arkadaş gibi dediğinize göre hala hisleriniz var. Çok büyük bir kötülük yapmış olmursunuz kendinize, yapmayın.

Ben yanlış anlamışım. Hiç olmadı, olmasına da gerek yok bence.

Bir denedik olmadı zaten. Ailem ile görüşmeye devam etmek istiyor kendisi.. biz arkadaşça denedik hep sevgiliye bağlıyorız. Kimseye bağlanmak istemeyen bi tip, sevmiyorum diyor. Engelledikten sonra bile kaldı yanımda sonra beni suçladı.. her beraberlik suçlama getiriryor. Sıkıntılı bi iş.

En son yine engelledi işte.

İlk defa en durağan dönemindeyim. Bir tarafım o diyor ama o oldukça o bi yerde patlama yapıyor. Misal 4 kez bize geldi 4 ünden sonra yok sen sevgili gbi oluyorsun diye beni suçladı.. tuhaf şeyler. Benm gbi olan var mı? Ucu nereye çıkıyor merak ettim..

Dün whatsupptan sonra twitterdan da engellemiş. O takibi bırakmıştı arada yazışıyoduk oradan da. 2. Enngelleme de bn hiç bişey yazmadım, bi baktım engellemiş..

yüksek alkollülerden kırmızı tuborg. efes xtra'nın tadından bi tık daha güzel.

Ucuza kafa olmak istersen 1 litre ucuz şarap da iyi kafa yapar. Gazozla karıştırırsan bir de su gibi akar gider.

efes xtra'nin tadini sevmem ama kafa konusunda favorim. su bir litrelik battal boy siseden bahsediyorum. ilginc bir sekilde normalde uc birada hafiften giderim, bundan bir tane icsem yikiliyorum. hesaplarima gore alkol orani uc bomonti'den azdi ama bilemiyorum.

tuborg kırmızı. illa yamulacam diyosan şaraptan önce ya da sonra iç.

beni de amsterdam fena çarpar. tavisye edebilirim.

ben de düzenli olmasa da hafta 1-2 bira içen insanım, amsterdam'ın bir şişesi şöyle bi sallıyor insanı.

amsterdam

karşı cins konusundaysa eğer: kadınlar ruh hastası o yüzden yalnızlığı tercih ediyorum.

Genel olarak: etliye sutluye karısmam, kendi kendime yeterim, arkadaşım var ama o kadar cok değil. ne yalnızım ne değil yani.

Vaktim yok. (Ciddiyim)

Sosyal olarak beceriksizim. İnsanlar genelde biraz tanıyınca seviyor ama yeni tanıştığım birisiyle kolay samimiyet kuramıyorum.

benimkisi kalabalıklar içindeki yalnızlık.

mesleki zorluklar, uzaklarda olma, insan ilişkilerinin uzun vadede sürdürülebilir olmaması, yeni heyecan arayışı

@bugunku +1. Bir de ek olarak çirkinim.

Sanırım bir yaştan sonra kafana uygun içine sinen birini bulmak çok zor.

aseksüellikle ilgisi olabilir.

romantik yalnizliksa eger, sisko olmama ve bunun getirdigi iliskilerdeki ozguvensizligime bagliyorum.

sosyal olarak çok şuursuz ve yeteneksizim. daha önce girmediğim bir kafeye girerken bile tedirgin olurum, ürkek tavşan gibi davranırım. yalnızken veya arkadaş ortamında sorun olmuyor; çünkü yalnızken ne olduğum kimseyi ilgilendirmiyor, arkadaş ortamında da genel olarak gayet konuşkan ve eğlenceli biri sayılırım aslında ama işte bi' kızla buluşacak olsam aptal gibi davranıyorum. konuşma kısmında yine sorun yok ama aksiyon kısmı sıkıntılı. fazla tedirgin, özgüvensiz ve heyecanlıyım.

bende genelde şöyle oluyor... ya internet üzerinden tanışıyoruz ve öylelikle hoşlanıyorlar. buluşunca bir sorun olmuyor, iki sorun olmuyor ama üçüncüde "bu ne biçim adam aq" deyip bitiriyorlar. yüz yüze görüşerek tanışmış isek bu genelde arkadaş ortamında oluyor. oradaki eğlenceli adamı orada bıraktığımı, bire birde salak gibi davrandığımı anlayınca orada da geri basıyorlar.

mesela şu ara da biri hoşlanıyor gibi hissediyorum, kız sürekli bir yerlere çağırıyor ama ekiyorum sürekli. istemediğimden değil. birlikte çok güzel vakit geçirebiliriz, benim için şahane bir tecrübe olur falan ama iyi bir arkadaşımı kaybetmek istemiyorum açıkçası; ne kadar tırt biri olduğumu görsün istemiyorum. sıkıldım aynı şeyi yaşamaktan.

bunun dışında bi' de kendi dünyama çok gömülüyüm ki o dünyada da bir şey yok zaten. işte ya hokey izlerim, ya suriye savaşını takip ederim vs. kendi ilgi alanlarım var ve sürekli onlarla uğraşıyorum. karşı cinsle uzun vadede konuşabileceğim, ortak noktada buluşabileceğim, keyifli vakit geçirmemi sağlayabilecek hiçbir özelliğim yok. aslında süper bir "takılmalık adam" olabilirdim ama o da benim tarzım değil hem de özgüvenim falan yok bunun için.

Eski sevgilim başka bir ülkeye taşındı.
Ben de ilişkilere dair bir kazanımlar/kaybedilenler değerlendirmesi yapınca, bundan sonraki hayatımın öngörebildiğim kadar uzak geleceğini “single” olarak geçirmeye karar verdim (burda yaş faktörü de önemli tabii). Kimseyle takılmak falan da istemiyorum. Aslında bence gayet hoş bir insanım.

Bilmiyorum.

bütün çevrem muhafazakar çomarlardan oluşuyor

bence gerçek yalnızlar -zaruretten olmayan yalnızlık- buna cevap vermez.

ne kadar cokmusuz. sebeplerimiz farkli olsa da sonuc ayni.

yillar yillar evvel, buyuk ustat ve dusunur ismail yk'nin dedigi gibi (git: open.spotify.com): beni begeneni ben begenmem; benim begendigim ise beni begenmez.

durum bu.

Arkadaş ilişkileri konusunda sıkıntı yok. Herhangi alakasız bir şehirde bile bir bara falan oturduğumda nedense yan masadakiler ile ilişkimiz hemen ''lost çok bozmuştu di mi?'' oluyor. Telefonlarımızı, sosyal medyamızı falan verişip ertesi sabah ''Aga, Bugün napcan?'' diye haberleşiyoruz.

Sevgili ilişkilerinde ise sıkıntı var :( Gerçi yok diyebiliriz. Uzun sürmüyor sadece.

Yaş geçti +1

Ne istediğini bilen, geçmiş ilişkilerinin sıkıntısını veya depresifliğini yansıtmayan birisi yok. O yüzden yalnızım.

Kaliteli ve gerçek bir şey arıyorum

kimse beğenmüyür + asosyal ekşici piçin tekiyim.

çünkü vaktim yok.

o kadar deli bir işte çalışıyorum ki, unutamıyorum dediğim eski sevgiliyi bile unuttum neredeyse.

çok az boş zamanım var bu zamanı da kendimi dinleyerek ve sevdiğim şeyleri yaparak geçirmek istiyorum.

hep de yalnız takılmıyorum ama genelde öyle.

Benim sevdiğim beni sevmiyor, beni seveni de ben sevmiyorum. Bu yüzden.

asosyallik
vakit olmamasi

kuehles +1
Benim sevdiğim beni sevmiyor, beni seveni de ben sevmiyorum +1

Çünkü geceleri yaşıyorum ve süper kahramanlar yalnız takılır!

"GECENİN İÇİNDE KANAT ÇIRPAN TERÖRRRR!!"

encrypted-tbn0.gstatic.com

Elimden geldiğince sosyal olmama rağmen, beğenilerime hitap eden kişilerle karşılaşamıyorum, yani ortamım ve çevrem yok. tek başıma bir sosyallik çabası. karşı cinsi peşimden sürükletecek, radarına girecek düzeyde bir tipim yok. hayat görüşüm, fikirlerim sebebiyle toplumun %1'lik kısmına dahilim. haliyle yalnızlık kaçınılmaz oluyor. böyle olmaktan nefret ediyorum ve kırmak için her yolu deniyorum.

format c+1

ayrıca beni beğeneni ben beğenmem benim beğendiğimle de konuşmaya cesaretim ve enerjim yok. olsa da onlar beni beğenmez .
ayran gönüllü gibiyim başta hevesim var sonra hemen sönüyor. birini uzun vadede ilgi çekici bulmam çok zor. kolay sıkılıyorum.

serdar ortaç'ın dediği gibi '' kafamda deli sorular, kolayca sevemiyorum ''

son ilişkim nispeten uzundu, 3-5 ay önce bittiğinde adeta ovit tünelinden çıkmış gibiydim; hala alışabilmiş değilim gün ışığına. tünelde baya paslanmışım ve hevesimi kaybetmişim anlaşılan, bu işleri "kovalayasım" gelmiyor. halbuki ne flörtöz, ne yere bakan yürek yakan bir zalımdım, peheyyt...
kovalamadan da olurdu aslında ama olamadı, albenimi kaybetmişsem demek :(

yalnız -cevapları okuyunca aklıma geldi- şu kısımda arkadaşlara katılmadan edemeyeceğim; ilişkilere bakış açısı paralel insan bulmak harbiden zormuş, önceki seferler çok şanslıymışım demek ki. burada olsun sözlükte olsun, günlük hayatta iletişim kuramayacağımız kadar çok insanın görüşlerine vakıf olduğumuz için mantıklı bir tümevarım yapma imkanı tanıyor diye düşünüyorum.
gönül işleri soruları ve cevaplarının çoğu benim ilişkilere bakış açımla zıt şeyler, bazı cevapların verildiğine inanamıyorum bazen. hadi etrafımda yok diyelim, genel olarak toplumda da bulması zor demek ki diye düşündüm şimdi üzerine yoğunlaşınca.

bütün kezban, ruh hastası kızlar beni buluyor.

yalnız olmamak çok zahmetli ve maliyetli. (para maliyetini kesinlikle kastetmiyorum)

Vaktiyle göbekli bir adamdım, başarılı olsam da beğendiğim hatunlardan cevap alamıyordum.

Sonra göbeği erittim, iyi giyinmeye başladım, az biraz spor filan ekledim. Zaten ağzım laf yapardı, başarılıyım durumum iyi filan.

Bu seferde çoğu kızı elde edebilmeye başladım. Eskiden uzaktan bakabildiğim hatunlar artık beğenmediğim hatunlara dönüştü. Sürekli bir flört tanıma etme derken kadınlardan sıkıldım. Güzel olanlar güzelliklerine güvenip kendilerini geliştirmiyorlar, çoğu boş yapıyor.

Sonuç olarak şu an görüştüğüm çok hatun var, sevgili olalım mı desem saatinde oluruz. Amma ben kimseyi beğenememeye başladım. O yüzden yalnızım.

bi tek bana tik koymamışın. aşk olsun.

doğru

dogru

4'ü neden "a" yaptın ki?

buna ben de bakmistim. tam olarak bilinmiyor insta'nin kullandigi algoritma ama profilini daha cok goruntuleyenler daha yukarilarda cikiyor sanirim genel olarak. denemis millet, boyle bir sonuca varmislar ama ne kadar dogrudur bilemiyorum.

böyle bir aciklama var ama konuyla alakali sanirim.cok fazla stalklayan olunca yukari cikiyor diyor anladigim kadariyla.

www.quora.com

Avuç içine hoh hoh testiyle.

olmuyorum. kokuyorsa kokuyor napayım.

olmuyorum. hassasim bu konuda. dis temizliginin yaninda aslinda faydali olmadigini bilsem de deli skmis gibi naneli sakiz cigniyorum. insanlara cok yaklasmiyorum. maalesef disaridan cok sayko gorunuyor, sheldon cooper gibi. arkadasim "bir sey sorabilir miyim?" diye kitapla yanima geliyor mesela, "tabii" derken bir yandan agzima sakiz atiyorum. onlar da alisti gerci artik.

benim icin emin olmak imkansiz, hohlama testi her zaman sonuc vermiyor. ulserim falan da var karnim aciksa deliriyorum korkudan.

Kendim hissediyorum öyle bir durumda ama kesin emin olmak için bileğime hafif dilimi değdiriyor ve kokluyorum. Kötüyse hemen çözüm arayışına giriyorum diş fırçalama imkanım yoksa. Bende genelde açken olduğu için hemen bir şeyler atıştırıyorum anlık olarak.

Bence kişinin kendi kokuları başta olmak üzere kendi hakkındaki yargılarının tümünde şüphecilik esastır. Emin olmak mümkün değil. Tedbiri elden bırakmamak lazım :D

@angelus+1
Zaten bahartlı agir bir yemek yedikten sonra o ağzın kokmaması gibi bir ihtimal cok düşük.
Ben bu konuda biraz takıntılıyım galiba. Sürekli yanimda naneli şeker/sakiz tasiyorum. Diş macunu fırça zaten allah' ın emri ama fırçalama konusunu abarttiğim için dişlerimde incelme olduğunu fark edince artik günde 2 den fazla firçalamamaya gayret ediyorum.

Unutmadan, bir de işin sırrı sadece dişi fırçalamak değil; dili de fırçlamak gerek. Başlangıçta çok zor oluyor mide kasılmaya başlıyor hatta istifra edebiliyorsunuz. Ufaktan alistira alistira dili fırçalamak bu riski azaltir.

asla emin olamıyorum. diş ipi, gargara, diş macunu, dil temizleme gibi her türlü işlemi yapıp naneli şeker yememe rağmen tedirgin oluyorum. çünkü reflüm var. dudağı burna götürüp koklamak da iyi bi yöntem sjfkfk

öpüşerek yapıyorum. zaten kokacak gibi oluyorsa ağzımın tadı bozuk oluyor. kendim anlıyorum.

Kendi kokunuzu almanız çok zor, bu yüzden arada bir yakın bir arkadaşınıza sorabilirsiniz. Arada bir derken saat başı değil, öyle bir kaç ayda bir yani. Çünkü midede bir problem yoksa ve çürük diş içinde kalan yemek kalıntısı problemi yoksa kolay kolay kokmaz ağız.

E bu problemler de akşamdan sabaha olmaz elbette.

ne olur ne olmaz diye yakin mesafeden konusmak zorunda kaldigim insanlarin dibine girmemeye dikkat ediyorum veya konusurken biraz egik bir aciyla duruyorum.

Önemli olan RTE'nin seçilmemesi, CHP kendi iç dinamikleri nedeniyle başarıya ulaşamıyor, insanlar da kim gelirse gelsin bundan daha kötü olmaz diye en olabilecek ihtimalleri değerlendiriyor. Ha seçilmeyecek mi? Yine seçilecek tabii ama ne kadar güç kaybederse o kadar iyi diye bakılıyor. Ayrıca sağ görüşlü ya da muhafazakar olmak da kötü değil, yani görüşler ırkçılığa faşizma ya da ne bileyim muhafazakarlığı "Şeriat gereceğiz" boyutuna kaymıyorsa niye olmasın ki.

iyi partiye vermiyeceğim ama chpden daha alternatif duruyor. chp ulusalcılardan kurtulamadığı sürece böyle devam eder.

CHP içinde sayıca fazla bir sağ kanat var, ulusalcılar. Söz konusu kanat ekşide de çok kalabalık. Bu grup sol ya da sosyal demokrat değil, düşünüş olarak (üstüne yapılmış bir sürü söylem analizi ve istatistiki çalışma mevcut) sağın içerisinde yer alıyorlar, kendilerini öyle tanımlamasalar da. İşte bu grup İYİ Partiye kayıyor. Akla mantığa alınmayacak gibi değil ki, gayet normal.

23 yaşındayım, tüm seçimlerde (yerel ve genel) CHP'ye veya CHP adaylarına oy verdim fakat bu seçimlerde chp'den yana ümidim yok ve gerçek bir muhalefet alternatifi gördüğüm için iyi'ye oy vermeyi düşünüyorum. meral akşener isim olarak ayılıp bayıldığım birisi değil ve geçmişi de CHP seçmeninin şöyle bir durup düşünmesine neden olur, doğru; ama şu aşamada AKP'den daha kötü olmayacağına ve avrupa'yla aramızı düzelteceğine (en azından bu yönde adımlar atacağına) inandığım için ona oy vermeyi düşünüyorum.

sağcı ve muhafazakar olması benim için sorun değil; sağcı ve muhafazakar olup solcunun haklarını savunmak mümkün. ülkeyi düzgün yönetsin, baskılarla ve dayatmalarla insanların hayatını zindan etmesin, yeter. kendisinin ne olduğundan bana ne. ayrıca türkiye'de sağcı-solcu ayrımı da biraz garip. meral akşener sağcı da chp sol parti mi şimdi? ben bunu hiçbir zaman anlamadım, yani chp nasıl solcu oluyor?

uzun lafın kısası ben yıllar sonra ilk kez "burada farklı bir şey var" diyebildiğim için iyi parti'ye oy vereceğim. gerçi onlar da natocu falan ama ne yapalım olacak artık o kadar.

yanlış anlaşılmasın, ben de bu iki partiden birine vermeyi düşünmüyorum oyumu genel seçimlerde.

benim takıldığım nokta, genel seçimin mantığı görüşlerini yansıtan insanların meclise girmesi değil mi @der meister? bizi yöneteni mi seçiyoruz yoksa fikrimizin (veya fikrimize en yakın fikrin) temsil edilmesini mi?

evet de meclise giren chp'lilerin bugüne kadar benim görüşlerimle ilgili pek bir şey yaptığına şahit olmadım açıkçası. iyi parti'nin mevcut üyeleri de benim çizgimden çok uzak değil genel anlamda. siyasi partilerin hiçbirinin herhangi birine tam anlamıyla hitap edebileceğini düşünmüyorum. zaten seçildikten sonra nasıl değişebildiklerini de biliyoruz. o yüzden benim yaptığım şey biraz da "destekli sallamak" oluyor - meclise girdiklerinde ne yapacaklarını bilemem çünkü. şu an kadrosu olsun, getirdiği yeni soluk olsun ben iyi'nin makul bir seçim olduğunu düşünüyorum. benim için daha iyi bir alternatif yok. şu aşamada ışık gördüğüm, görüşleri benimle taban tabana zıt olmayan herhangi bir adaya/partiye oy vermeye razıyım zaten. önce bi' şunlardan kurtulalım da gerisine bakarız.

İki parti de milliyetçi ve seküler, o yüzden her kim ondan buna geçerse çok şaşırmayacaktır. Sadece, ulus-devlet kuran ideolojiyi benimsemiş bir parti olan CHP destekçileri "solcu LARPı" yapıyorlar. Bence İYİ partide kedilerini buldular.

normal şartlar altında insanlar kendilerine en yakın buldukları partilere oy verirler, bu partiler de düşük oranlarla bile olsa meclise girip seslerini bir şekilde çıkarıp sizi temsil ederler.

türkiye'de ise %10'luk bi baraj var, yani mecliste inanılmaz mucizevi bir seçim olsa 9 parti bulunabilir en fazla.

onu geçtim meclisteki hiçbir milletvekili aha bu durum temsil ettiğim insan kitlesi için iyi/kötü şuna oy vereyim de demiyor, senin değil her halükarda partisinin çıkarlarını gözetecek şekilde temsil hakkını kullanıyor.

hali hazırda çok sesliliğin kötü bir şey olduğuna inandırılmış insanlar, koalisyon tu kaka hiçbi iş yürümez böyle diye alıp yürüyolar. bu kafayla zaten yakında başkanlık sistemine geçip tek partinin tek adamına bırakacağız her boku.

bütün bu sebeplerden dolayı zaten kimse gerçekten istediği partiye oy veremiyor. kafada mantık hesaplaması yapıp barajı geçecek partilerden en stratejik bulduğuna oyunu atıyor.

demokrasi falan yalan yani iddia oynar gibi rey atıyoruz.

Dönem sağ sol dönemi değildir, dönem vatan yahut silistre dönemidir. Onları başımızdan atalım öncelikle, sistemi onaralım, önlemler alalım, ondan sonra sağı solu tartışılır

çünkü, bu başkanlık seçimi. ki öyle sembolik yetkileri filan olmayacak.

dolayısıyla parlementoda 5 fazla 3 eksik milletvekili çıkmış bir önemi yok.

önemli olan rte'nin başkan olmaması.

türkiye'de zaten sağcı ve muhafazakar olmayan bir lider, yüzde 50 ve üzeri oy alamaz.

chp seçmeninin azımsanmayacak bir kısmı da zaten şöyle veya böyle milliyetçiliğe karşı değil. iyi parti hem seküler-ulusalcı, hem de muhalif milliyetçi kesimin rahatsız olmayacağı bir parti.

chp parlemento'da mv sayısı olarak ikinci ama geçirebildiği bir tek yasa var mı? veya mümkün mü? 3-5-10-15 her neyse milletvekili sayısı az olmuş çok olmuş önemli değil, rte'nin başkan olup olmaması fiiliyat da bir anlam ifade ediyor.

potansiyel olarak da rte'yi gecebilecek aday iyi partinin adayıdır. o adayda birleşmek de en mantıklı harekettir.

başkanlık değil de standart mv seçimi olsaydı, chp liler gene chp ye oy verirdi diye düşünüyorum.

soruya, 2-3 seçimdir muhalefette en çok oy alacak partiye oy vereyim diye chp ye oy vermiş ama siyasi görüş olarak olağan iyi parti seçmeni olarak cevap verdim.

Chpden biktigim icin, ogrenci halimle masraf yapip, gelip oy verdim. Ona bile sahip cikamadilar.
Kadin oldugu icin.
Kilicdaroglu, devlet bahceli v2 gibi

Yaşlılığın doğası bu sanırım. Vücut yavaş yavaş iflas ediyor. Bir anda beyin kanaması, kalp krizi ya da kaza ile hık diye gitmediğin sürece geriye pek seçenek kalmıyor. Ötenazi hariç.

yaşlanınca hayat kalitesi düşüyor tabii ki onun kaçışı yok ama benim dedem 85 yaşında ve hala kışın sabahtan akşama kadar odun kırar, her gün benim dolmuşla giderken dahi yorulup üşendiğim yolu yürür. hiç abartmıyorum gidiş-dönüş yürüyerek toplamda 4 saat süren yolu neredeyse her gün gidiyor adam.

şu an için tek sıkıntısı ağır işitiyor olması. bir de ciğerleri sorunlu artık. maalesef daha sık hastaneye gider oldu ama bundan 5 sene önce gerçekten zımba gibiydi. şimdi bile yine iyi idare ediyor, bazen çok öksürmesi dışında bir şikayeti yok.

onun "sırrı" çok basit: az yiyor, alkolü sigarası yok ve ÇOK hareket ediyor. ama özellikle dikkat ettiği bir şey yok. neblim pasta versen mesela yer adam. acıktığı zaman evde ne pişmişse biraz ondan yiyor, o kadar. özellikle beslenmesine dikkat ettiği yok.

böyle yaşlılık geçirmek mümkün tabii ama bizler için bence çok zor. şu zamanda öyle yaşamak imkânsız sayılır. 30 yaşındayken günde 4 saat yürü bakalım yürüyebilirsen. işin, okulun vs. müsaade etmez. sığır gibi yaşıyoz.

Bir video paylaşayım.

www.youtube.com

Bu videoda bir genç bir de yaşlı adam boks yapıyor gördüğün gibi. Yaşlı adam en az 50 yaşında. Genç ise 25-30 yaşlarında. Yaşlı adam buna rağmen genç birinin üstesinden rahatlıkla gelebiliyor. Bu adam belki de yıllarca spor yapmış bir insan. O yüzden yaşıtları zor nefes alırken bu şekilde hareketli ve güçlü olabiliyor. Daha güzel yaşlılık için her gün spor yapmalısın. Bu videodaki gibi çok örnek var. 70 yaşında olup hırsız yakalayan insanlar var. Türkler genelde hareketsiz yaşadıkları için ve de kötü beslendikleri için bu hale geliyorlar.

ya aslında haklısınız arkadaşlar sağlıklı yaşlı gördüm. kaldığım oteldeki rus teyze kaç yaşındaydı bilmiyorum ama kamburu çıkmıştı ama lakin çok hızlı hareket ediyordu ve türkiye'ye tatile gelmiş. nefesi, gözü, dermanı gayet yerindeydi. tenis oynuyordu kambur haline bakmadan.

birde bizim burda yaşlı var, 90 yaşında ben nasıl ölecem hiç bir yerim ağrımıyor diyor. yediği de çayla çorba. dişleri yok çünkü. sanırım onunkisi genetik. ama gençliğinde çok çalışkanmış.

avrupalılar başarabiliyor. burada erken çöküyoruz. neşesiz, hareketsiz, heyecansız olduğumuzdandır...

Kesinlikle her genci bekleyen kaçınılmaz son değil. Akıllı yaşlanmak lazım. Akıllı yaşlanmanın olmazsa olmazı hareket. Yürümek, çalışmak...
Benim çevremde 80-90 yaşlarında kimseye muhtaç olmadan yaşayıp üstüne çevresine yardımcı olan, dağ tepe demeden gönüllü çalışan, sabahtan akşama işinde çalışan çok insan var.

eskiden gittiğim spor salonunda 78 yaşında bir amca vardı. gayet dimdik. tüm makinalarda orta ağırlıklarda çalışıyordu. ağrısı sızısı var gibi de değildi. düzenli spor ve sağlıklı beslenme ile bence mümkün.

erkek malmış baya... meme lan bu gotun ne önemi var

bence denk

Kadın memesinin erkekte karşılığı yok maalesef ya. Denk değiller yani. Erkekten g*t fotoğrafı istemek de nasıl bir şey tövbe est.

Asdfghjk

Gote got- memeye karin kasi

nefis bir erkek gödü ≥ meme

(bkz: ya ben lan neyse bişey demiyorum)
erkek malmış +1

Şu toplum normlarında denk olmaya çok yakın olduğunu düşünüyorum.

kardeşim öncelik meselesi bu ya, ben kadının ayaklarına karşılık affedersin zig göd ne istiyosa atarım yani. memeye karşılık göd bence gayet makul bu durumda. adamın memeye heyecanlandığı gibi kadın da göde heyecanlanıyordur muhtemelen. ayrıca niye "denk değil" diyor adam onu anlamadım. normal şartlarda ikisini de dışarıya göstermeyiz ve yine normal şartlarda ikisi de cinsel seks açısından değere sahiptir, ilgi ve istek uyandırır.

şahsen memeye karşılık göd takasını onaylıyorum. en kısa zamanda gösterilmesini arz ederim.

Bence anlaşma adil ben kabul ederdim

Muhabbet cok asiri bos ama kadin hakli.

erkek haklı.

Memenin karşılığı göt ise, götün karşılığı ne? Erkek mal değil çakal. Memenin karşılığı meme değil. Hatta karşılığı yok bence. Hatta kadın götü karşılığı da erkek götü değil. İkisine yaklaşım ve ikisine toplum içindeki bakış, yetiştirilme falan giriyor. Yani bunların net karşılıkları yok.

@Der Meister'a katılıyorum. Barter bu. Değeri taraflar belirler. İki taraf da uygun gördükten sonra isteyen el fotoğrafına karşılık çıplak video atar.

YÖK'ten denklik isteseymiş bir de. Götün ne önemi var, önemli olan bir çift meme.

nerede yasiyorsunuz afedersin?

meme gotten cok daha degerlidir, ozellikle erkek gotunden.

İki memeye satmam götümü, atmıyorsa da kendi bilir. Çok istiyorsa gelsin canlı görsün ısısısı...

Mesela kara kuru saçma bi götüm olsa hiç düşünmeden atardım, kazıklamış oluyorsun bir yerde ama şartlar böyle. Gerçi memenin de nasıl olduğu önemli. Çok bilinmeyen oldu böyle ama.

götüne güvenmiyorsun belli ki

Denk degildir. Memenin erkek yaptigi etkiyi erkegin kici kadinda yapmaz. Denk falan degil yani.
Ama kadin bunu talep etmekte hakli.
Ote yandan ayiplanma-utanma bakimindan bakarsak denk diyebiliriz ki kadin da bunu kastederek denk diyebilir. Kadinin memelerini acmasiyla erkegin memelerini acmasi bir degil. Saglam bir iddaaya girsek ofiste memelerimi acarim sahsen ama bir kadin bunu yapamaz mesela. Ama kicimi acmam en az kadinin memelerini acmasi kadar zor.
Batida olsa boyle olmayabilirdi, o kulturlerde kicini acmak buralardaki gibi algilanmiyor pek. Adamin tekini asagilamak icin donup kicini gosteriyorsun mesela ekstrem durumlarda. Bizde kicini acarsan kepaze fena olursun.
Neyse, hepsini gectim ben olsam acarim kicimi memeleri de gorurum.

Kadın erkeğin g.tünü göstermeyeceğini bildiği için blöf yapmış. Bunlar birbirinin karşılığı değil. Erkeğin göstereceği bir aleti, varsa bir de kaslı, baklavalı vücudu var. Kadının çok sıradışı zevkleri yoksa elbette. Mesela sözlükte carol ferris var, ayak fetişisti evli bir kadın. 45 numara taraklı erkek ayağı görünce kuduruyor. :)

Ben şahsen memeci olmadığım için zaten meme için bir yerimi göstermem. Ama görmek isteyen kadınlara karşılıksız olarak aletimi gösteriyorum, göstermek ve sonrasında duyduklarım hoşuma gidiyor.

erkek memesinin kadında cinsel hisler uyandıracak bi tarafı yok ki. genel konuşuyorum tabii. dickpic desem, o da aşırı kaçar. ben de göd diyorum, evet.

memenin karşılığı erkek gödü olabilir.

alternatif akp ve yeni tansu çiller. İslamcı,milliyetçi sağ cephe
hoşgelsin bakalım.

Gelsin gelmesine de seçimlere katılamıyor gibi bir şeyler dolaşıyordu en son?

nereye gumbur gumbur geliyor ben onu anlamadim. chp veya akp'dense ben yine bunlari tercih ederim su asamada, her kosulda gidip oy da kullanacagim ama gumbur gumbur geldikleri falan sacmalik yani. ekmel de gumbur gumbur geliyordu sozde.

katılabiliyor

www.youtube.com

11 dakikadan itibaren izleyiniz.

seçime sokmazlar. yassah gardeşim.

imdi dalga geçen arkadaşlar şu olan biteni açıklasın o zaman: bu telaş neden?

daha şu darbe saçmalığından önce mhp tüzüğüne göre yeter derecede delege desteği ile gayet düzgün geliyordu meral abla. katakulliyle önünü kestiler.

sırf seçime giremesin diye yapılmış bir hareket bu. ama (mv seçimlerine) bir şekilde girecek, ya bağımsız ya da ittifakla. cb seçimlerine, zaten girecek 100 bin oyla aday olup.

rte'yi zorlayacak tek aday, görünürde akşener. sürpriz bir isim çıkarsa bilemem.

alternatif akp ve yeni tansu çiller söylemlerine katılırım. benim de "tam istediği" profilde birisi ya da parti değil. ama şu akp'yi indirecek. birçok hukuki garabeti bitirip yeniden parlamenter sisteme dönecek olması olumlu.

akp ve şakşakçıları için durum hiç de parlak değil.

Sosyal medyaya göre herkes ama herkes gümbür gümbür geliyor, bir tek AKP gümbür gümbür gidiyor her seçimde. Meclise girsin isterim şahsen ama şu İYİ Parti'yi hem CHP'lilerin kötüleyip hem de yine CHP'lilerin övmesi baydı.

gümbür gümbür geleceğini bilmem de asıl mesele
sağ seçmenin kaçabileceği alternatif bir partiye izin vermemek.
siz senelerdir neden sağda yeni parti kurulmuyor sanıyorsunuz?

bence biz baya baya suriyede savaşa giricez hayvan gibi. bu secim de ondan

her zaman ihtimal dahilinde. nükleer silahlar olduğu için çıkmayacağının düşünülmesi anlamsız zira "surgical strike" diye bir şey var. nükleer silahlar kullanılıp üçüncü dünya savaşı çıkmayabileceği gibi, bunların sınırlı kullanımının kontrolden çıkıp ortalığı dağıtması da mümkün.

gelgelelim herkesin korktuğu kadar yüksek bir ihtimal de değil. sadece risk var ve bunun ne kadar iyi yönetildiği önemli. abd ve rusya'nın bile birbirine "havlamaktan" ve ortadoğulu öfkeli kekeleri birbirine kırdırmaktan başka bir şey yapmadığı bir dünyada nükleer savaş kolay kolay çıkmaz.

kaldı ki artık bir ulusun/bölgenin belini bükmek için daha yaratıcı ve farklı yöntemler mevcut. nükleer savaşa gelene kadar çok şey var.

edit: başta nükleere girince cevabın geri kalanını da nükleer savaş üzerinden vermişim ama üçüncü dünya savaşı için de aynı şeyler söylenebilir.

Önümüzdeki 100 yıl boyunca çıkacağını düşünmüyorum. Nedenlerini uzun uzun yazmayacağım ama kısaca şöyle diyeyim. Bütün ülkeler birbirine muhtaç. Elin Almanı ürettiği Mercedes'i, BMW'yi tüm dünyaya satarak para kazanıyor. Savaş çıkarsa satış yapamaz. ABD ürünlerini Çin'e ürettiriyor. Sorsan ikisi de birbirine düşman. Biri diğerine iş gücü sağlıyor, diğeri onun sayesinde para kazanıyor. Sen Rusya'dan gaz alıyorsun, adam senden binlerce ton meyve ve sebze alıyor. Uluslarası ticaret inanılmaz bir boyutta. 1. ve 2. Dünya Savaşı'nda böyle bir ortam yoktu. O zamanki nüfus da çok azdı. Günümüzdeki dünya nüfusu çok fazla. Bu da olağanüstü bir lojistik ve temel ihtiyaç problemi demek. ABD bir sel felaketi sonrasında çatıda bekleyen insanları üç gün sonra kurtarıyor. Hollywood yapımlarındaki gibi sığınakta Snickers yemeye benzemiyor bu işler gerçekte. İnsanların beslenmeye, suya, elektriğe olan ihtiyaçları çok kritik bir durumda. Olası bir savaşta milyonlarca insanın öleceğini tahmin etmek zor değil. Bu durumda kimsenin savaşa katılacağını düşünmüyorum. Savaş çıkartabilirler ama bu savaşa katılım çok fazla olmayabilir.

oldukça yüksek olduğunu düşünüyorum. bir yukarıda yazılmış olan ihtiyaçların daha fazla temin edilmesi bu riski daha da arttırıyor.

dissendium +1. bu devirde ekonomik olarak yemez. son attiklari 100 fuzenin maliyeti 250 milyon dolar civari diyorlar. ic karisiklik yaratarak devam edecekler orta doguda ekonomik olmasi icin.

Suriye'nin icine ettiler, eskiden iran sirada diye dusunurdum ama yurt disindan bakinca malesef turkiye'yi hazirliyorlar gibi gozukuyor, umarim yanilirim. Iran bize gore cok cok daha saglam durabilen, ciddi yeralti kaynaklari olan tassakli bir ulke.

@cooperr, burada savaş çıkmaz demiyorum ama iyi niyetli düşünmeye çalışıyorum. şu an nato üyesiyiz. 80 milyon nüfusumuz var. suriye'deki mülteci krizi bile avrupa'yı sarsmaya yetti. hepsini geçtim, ekonomik olarak düşünürsek o açıdan da türkiye muazzam bir ülke dünya için. hem nispeten ucuz işçilik hem de 80 milyonluk koca bir pazar. gtünde giyecek donu yokken iphone ve araba kovalayan insanların ülkesi. burayı parçalamak isteyeceklerini zannetmiyorum çünkü türkiye'nin devrilmesi demek avrupa'nın yanı başında kıyametin kopması demek. bunu göze alabilmeleri için türkiye'yi çok iyi bir şekilde kontrol edebileceklerinden emin olmaları lazım ki o da zor. suriye'de bile 15 bin tane grup var.

o açıdan ben burayı "zayıf" ama "stabil" tutmaya çalışacaklarına inanmak istiyorum. pekala yarın nato'dan şutlayıp bize de dalabilirler ama türkiye'nin orta doğu gibi olmaması onların işine gelir. yunan adasına yüzerek geçebilecek adamları radikalize etmek pek mantıklı değil gibi. umarım yanılmam :/

kim hatırlamıyorum ama mühim isimlerden biri orta doğu'da bir buçuk devlet vardır: biri Türkiye yarısı da İran'dır diye.

İran abartılan bir ülke. Hem ekonomik hem askeri olarak TR'ye rakip olamaz.

Nato'dan da TR'yi kimse çıkaramaz. Gereklilikler ve menfaatler buna tamamen aykırı yoksa bizleri sevdikleri için değil tabii.

çok düşük ihtimal. yemez çünkü. savaş denilen şey çocuk oyuncağı değil, çok ağır bir şey. en güçlüsü bile savaşı kazansa dahi inanılmaz zarar görerek kazanır. silahlar o noktaya geldi. hem ekonomik olarak, hem de bundan gayrı yemez.

şimdi yaptıkları güç gösterileri göstermelik, birbirlerini tartmak için, denge sağlamak için. bunların hepsinin uluslararası ilişkiler de bir teorisi, bir adı var.

dolayısıyla büyük devletler savaşmaz, savaştırır, bölgesel terör örgûtlerine veya oradaki diğer unsurlara destek vererek çıkarları doğrultusunda çatışma çıkarır. rakibi yıpratmak için çeşitli başka devletlere destek olur. düşmanımın düşmanı dostumdur gibi.

dolayısıyla süreç böyle sürecek gidecek. tavşana kaç tazıya tut diyecekler.açık bir dünya savaşına kimse kolay kolay girmez.

Küresel ekonomide birbirine bağlı olmayan ekonomi yok, kuzey kore hariç. Dünya savaşı zenginler için intihar olacağı için hiç olmadığı kadar düşük çıkma ihtimali ve her geçen gün düşüyor. Yapay zeka'nın gelişimi ve işsiz kalacak yüz milyonlar daha büyük tehlike yakın gelecekte.

Çıksa da ben seni korurum merak etme :)

İşin romantizmi bir tarafa da, mevcut konjonktürde ww3 ya kıbrıs ve/veya orta doğu kaynaklı çıkar çıksa da. Ama bu devirde kimsenin maçası yemez. Çünkü böyle bir savaş hızla nükleer savaşa döner ve nükleer savaş da dünyayı orta ölçekli bir kıyamete taşır...

Bir de ancak @christopher nolan'ın dediği gibi k.kore gibi manyak ülkeler zorlar ancak ww3'ü...

Salatalık, domates ye bisküvi yeme.

Söylediklerinizin hepsi karbonhidrat.

Ayrıca domatesin kan şekerini ciddi şekilde yükselttiğini söyleyen beslenme guruları var.

Aldirmaz. Lifli, dusuk kalorili, iceriginin buyuk kismi su olan seyler kilo aldirmaz. Zaten seker de cok az var bu ikisinde.

Et, sut, yumurta ve turevleri dusuk gramajda yuksek kalori bulundurur ve hic lif icermediginden oturu kilo aldirir.

Fruktoz orani yuksek olan butun nutella, biskuvi, sekerleme vb turevleri de kilo aldirir.

Ekmek kilo aldirir da cok dogru degil. Bembeyaz ekmek yerseniz o da kilo aldirir. Tam tahil, eksi mayali, katkisiz ekmek son derece kaliteli bir besindir.

çok acıkınca birkaç domitonun sorun yaratacağını sanmıyorum ama "nasılsa su bunlar" diye coşmamakta fayda var. kilo alma/verme konusunda uzun vadeli düşünmek lazım. her akşam birer salatalık ve domates yemek yılda 1.1 kiloya falan tekabül eder. yani kimse arada domates yedi diye kilo almaz tabii ama fikir vermesi açısından söylüyorum. yemeklerden birer kaşık fazla tırtıklamak, bisküvi yemek vs. hepsi birleşince bir senede neler neler yapar ohoo.

Domatesi salla hıyara aban. Neredeyse karbonhidratsız ve suyu bol güzide bir meyvedir, acımadan indir mideye.

Salatalık+marul diyorum.

türk kahvesi acayip iştah kapatıyor. denesene. diyet tavsiyesi değildir. :)

göm

ikisi de tazeyse hiçbir şey olmaz.

balık yoğurt zehirler olayı türkiye'deki en büyük şehir efsanesi. Hala nasıl inanan var bilmiyorum ama bi şey olmaz göm gitsin.

Not: olayın çıkış noktası eskiden balıklar bayat olarak ulaştığı için şehirlere, bayat balıkla yoğurt yersen kusuyodun. Yani yoğurt zehirlemiyodu ama zehirden kurtarıyodu

Tabiki problem olur. Karın ağrısı yapar

yapıştır

ton balikla yogurt yenir mi ya nasil bir zevk arkadas bu

yıllardır ton balıklı, yoğurtlu ve mayonezli (üçü birlikte, bazen turşu da var) makarna yerim. şu zamana kadar bir şey olmadı.

mide varsa yenir hocam neden olmasin

sabahları tonbalıklı sandviç harcı için mayonez yerine yoğurt koyuyorum arada, sorun olmuyo.

zehirlenmezsin ama her sey de her seyle uyumlu degil kanka. ben yemem.

Pişman olmamak için. "Yapmadım ve öldüm" yerine "yaptım ve öldüm" demek daha güzel. Hayat evrendeki en nadir şey. Böyle bir şeye sahip olmuşken neden keşfetmeyelim ki?

derler ya, ölene kadar yaşayacaksın.
tüm olay ölene kadar zaten.

güzel bi hayat için ölmeden önce ölmek lazım, asıl doyum veren hayat o zaman başlıyor.(dini yorum değildir, ego ve benlik açısından bakınız.)

Ee ne yapsaydi adam ? Dunyayi gezmis para kazanmis ne guzel işte. Ölene kadar dolu dolu yaşamış. Hayatı kaçırıp ömür boyu hırstan beslenmek başka, ölecegin zamana kadar en iyi sekilde yasamaya calismak baska şeyler.

olup gidicez ondan. bir hayat var tecrube etmek istiyoruz biseyleri olup gitmeden once.

KASMIYORUZ!

godot'ya ulaşmak için.

bahsettiğin pek anlatmak istediğin şeyle uyuşmuyor ama anladığım şekilde cevap vermek gerekirse;

hiç ölmeyeceğini düşünüyor, mezara götüreceğini zannediyor.

Gazetelerde olumsuzluk bulundu, fakirler şokta yazisini gormek istemiyorum

ya birader sen troll müsün yoksa çocukken ağır hastalık falan mı geçirdin? ciddi ciddi soruyo musun bunu? bi tane hayatımız olduğu ve alzheimer olana kadar belki önümüzde 30-40 sene olduğu için "kasıyo" olabilir miyiz? öleceğiz diye hiçbir şey yapmayalım mı, yorganın altına saklanıp ağlamamız mı gerekiyor?

bu sorunun cevabı şimdi ölelim o zaman a gider. sahip olduğumuz tek değerli şey hayatımız ve kalan süremizi güzelleştirmeye istediğimiz şeyleri yapmaya çalışıyoruz. istediğimiz şeylerin bir amacı olması gerekmiyor.

"hayatın bir değeri yoktur ama ondan başka bir şeyimiz de yoktur."

20 sene 30 sene diye net rakam veremem ama aramızdan bazılarının ölümsüzlüğü görebileceğini düşünüyorum. O zaman ölüme yüklediğimiz bu aptal arabesk edebiyatı kademe kademe bırakacağız.

geçen sene 112yi aradım. hatta tam bu zamanlarda olabilir. babam için aramıştım. annem için de 29 nisanda aramıştım.

3 yıl önce araba çarpmış bir kedi için 153'ü aramıştım sadece. Onun dışında benim de aramama gerek kalmadı bu numaraları.

otobus yasli teyzeye carpinca 112 aradim 10 sene once. 5 sene once de sikayet amacli 155 aradim, gurultu sikayeti icin. ambulans da polis de cok hizli aksiyon almisti.

valla yasim senden buyuk, bir kere cocukken heyecan olsun diye aramistim gerizekali oldugumdan. hemen kapadim.

sanırım 4 sene önce aramıştım 112'yi. ilk arayışımdı, sonrasında da aramadım daha. yolda yürüyordum. ara sokak demeyeyim ama "huzurlu sakin mahalle" tarzı bir yerdi, pek insan yoktu. iki araba çarpıştı. çok şiddetli bir kaza değildi ama çarpılan arabadaki adam dışarı çıkamıyordu ve kafası kanıyordu bayağı. aradım hemen. iki dakika bile geçmeden bir sürü insan toplandı zaten, kapıyı bir şekilde açıp adamı çıkarttılar dışarı. diğerinde bir şey yoktu. birkaç kişi daha aradı 112'yi. baktım en az 20-30 kişi birikmiş, gereken yerlere de haber verilmiş, yürüdüm gittim.

Cok şükür ki hiç aramamadım.

altı yedi sene önce bir akşam annemin evinin balkonunda otururken bir genç kızın çığlık attığını duydum. Baktığımda ileride bir kızın bir arabadan inmeye çalıştığını, bir erkeğin de her defasında uzanıp kapıyı kapatarak kızı çektiğini gördüm. Hemen 155'i aradım. Arabanın modelini sorduklarında bu konuda hiçbir fikrim olmadığı için üstündeki logoyu tarif etmiştim. Garip bir şekilde bir dakika gibi bir sürede bir ekip arabası önünü kesti. Olay neydi bilmiyorum.

geçen yıl 31 nisan'da annem için 112'yi aradım.
iki hafta önce de arkadaşımın çekilen arabası için 155'i aradık.

112'yi bir kaç defa aramıştım. 155'i aramıyorum. Polislere gıcığım.

Hayatım boyunca aramadım umarım aramama da gerek kalmaz.

155i surekli kaldirima parkeden arabalar yuzunden ariyorum.

En son "kuehles hnm bugun zaten 3 kez aramissiniz" dedi "hala ayni araba duruyor ki dorduncuyu de ariyorum" dedim ben de.

3 yıl önce trafik kazası yaptığımızda 155'i aradım.

Bir-iki hafta önce inşaat sesi yüzünden 155'i aradım.

Bizim apartmanın yanında bir müzikhol var ve Allah'ın her günü sarhoş narası, kavga gürültü eksik olmuyordu. Arada silahlar patlıyordu. Yine bir gün böyle bir gümbürtü koptu sabahın beşinde. Uykumdan sıçradım. Baktım elinde pompalı tüfekli biri kendi arkadaşları ile deli gibi bağırıyor, bir yandan da ateş ediyor müzikholün kapısında. Ben de hem önceki günlerin sinirinden hem de can güvenliğinin bu denli hiçe sayılmasından dolayı 155'i aradım. Olayı anlattım, plaka verdim vs. Camdan izliyorum polis gelecek diye. Sonra bir daha aradım. Zaten olan olmuş herkes dağılmış, polis anca lütfedip gelebilmişti.

Zaten çok geçmeden de mühür vuruldu o müzikhole. İçkiye ve içki içemeye düzülen methiyeleri gördükçe daha bir ifrit oluyorum bu olaydan beri.

Bu olay geçen sene oluyor.

4-5 sene önce lisedeyken karşımızda oturan yaşlı komşumuz fenayım diye kapımızı çalmıştı, evde de yalnız olduğum için o sırada ben 112'yi arayıp eve kadar eşlik etmiştim.

112'yi 3 gün önce, 154'ü 2 hafta önce, 155'i 7-8 ay önce aradım.

112 babamın rahatsızlanması,

154 hızlı giden minibüsü şikayet,

155 gürültü şikayeti.

Şükür hiç işim düşmedi, aramadım. Umarım da düşmez,

Geçen yıl eve geldim arka kapının önünde bir araba var. Ev tarafındaki arka kapısı ardına kadar açık. Valla aklıma direkt cinayet falan geldi. :) polisi arayıp plakayı verdim. Pencereden de bakıyorum bu arada. 10 dakka sonra karşı komşunun kapısı açıldı meğersem misafir aracıymış çocuk kapatmadan inmiş arabandan adam da kontrol falan etmemiş. :))))

2015 yazindan metrodan ciktim tramvaya dogru yuruyordum, uzaktan gordgum kadariyla engelli bir vatandas ile otobus soforu arasinda tartisma vardi, sofor el kol salliyor araya birileri girmeye calisiyor falan. daha yaklasirken aradim olay var diye. sonrasinda zaten sofor iyice abartti otobusle adama carpti, adam kafasini vurdu, sofor kacmaya calisti biz tuttuk, sonrasinda polisler geldi, o ara isim vardi devam ettim yolum

2 sene önce, bir hırsızlık meselesi için 155'i aradım araç yok, gelemeyiz dediler. karakol ev arası 500 metre var yok.

112'yi 3, 155'i de hayatım boyunca sadece 2 kere aradım. İstanbul'un her günü ayrı kıyamet aslında düşününce daha fazla aramış olmam gerekiyor ama birileri arar uğraşır nasıl olsa diyerek sıyrılıyoruz.

112 - 7-8 ay önce bayılan ayılmayan arkadaş için aramıştım.
155- Sık sık arıyorum. Trafik güvenliğini tehlikeye atanları şikayet etmek hobim. Whatsapp hatları da var çekip çekip yolluyorum.
154- Yıllardır öyle bir numara yok, 155'i arayacaksınız.
110- 6 sene filan oldu. Okul yanmıştı. 10 sene falan önce de başka bir yangın için aramıştım.
156- Geçen yaz bir sarhoş sürücüyü şikayet etmiştim. Nereye polis nereye jandarma bakıyor bilip ona göre şikayet ediyorum. Hiç affetmem.

iki numarayı da çok kez aradım.

en son bir hafta kadar önce (belki o kadar da olmamıştır), gece 12 civarı, otobüs durağında yerde yatan bir vatandaş için aradım 112 ve 155'i.

112'den, olay yerinde kalmamı, ayrılmamamı söylediler. muhtemelen madde bağımlısı vatandaş bir süre sonra kalkıp gitti. sonra geri döndü, dönüşte polis ekibi gelip gbt ve üst araması yaptı ona. sonra da bırakıp gittiler. yanlarına gidip benim 155'i aradığımı söyledim, beklemem gerekip gerekmediğini sordum, "yok" dediler; ben de ardından gelen otobüsüme binip eve doğru yola çıktım. yolda 112'den aradılar, "niye ayrıldınız" diye. böyle böyle diye anlattım, hımm peki dediler, kapandı konu.

Hiç.

155: geçen ramazan sabah 5'e çalışmaya başlayan komşu inşaat için aradım en son. çözdüler. genellikle araba bulup binince erkek olan tipler tarafından taciz edildiğimde aramışımdır.

112: hiç.

155 bir kere aradım.

alsancak'da belediye otoparkına arabayı bıraktım, parasını verdim. garip, fişi de atmamışım.

gece 1 gibi arabaya gelirken 2 kişi geldi. iyi akşamlar park ücreti alıyoruz vs. ulan zaten ben arabayı bırakmışım, çıkıp gidiyorum şimdi.
dedim ben zaten ödedim.
sonra aradım polisi zaten. 10'dan sonra ücretsiz belediyenin yeri için, arabasıın çıkartan adamdan para isteyen tipler, kim bilir neler yapar.

6 ay kadar önce 112 yi aradım bonzai içmiş biri kafayı elektrik direğine vurdu boynu kırıldı zannettim. ilk arayışımdı inşallah adama yardımı olmuştur.

Son zamanlarda plak koleksiyonculuğuna başladım ve inanılmaz keyif alıyorum.

Pencereden görebildiğim yeşil tepelere muzik eşliğinde bakmak.

nhl playoffs 2018 başladı, haliyle bu aralar buz hokeyi izlerken çıldırıyorum mutluluktan. hatta şöyle söyleyeyim ne kadar tırt biri olduğumu anla: uzun vadede geleceğe dair en büyük korkum, bu 2 ay süren şöleni izleyememek. şu an öğrenciyim. planımı buna göre düzenleme, okula uyumadan gidip eve gelince geceye kadar yatma gibi bir lüksüm var. eğer çalışmazsam önümüzdeki 4 sene de böyle olmaya devam eder ama sonrası? bundan 8 sene sonra, sabah 8'de gidip akşam 6'da çıkacağım bir işim olursa? yazık yau.

gerçi bu yüzden iyi bir öğrenci ve yetenekli/başarılı biri olmaya gayret ediyorum yılın geri kalan 10 ayında. kuralları kendim koyamasam bile esnetebileceğim güzel bir işim, günde 10-12 saat çalışmamı gerektirmeyecek bir mesleğim olursa pekala 35 yaşında da gece 2 dedin miydi televizyonun karşısına geçme şansım olur.

hatta işçi haklarının iyi olduğu bir ülkeye yerleşebilirsem, senelik iznimin 20-25 gününü direkt nisan ortasında kullanırım mesela. sığır gibi yaşarım lan. çok güzel.

Arkadaslarimla oturup sohbet etmek. Hatta soyle ki, haftanin 5 gunu yapmama ragmen, bunu yapmadigim diger iki gun bosluga dusuyorum.

Kanoya başladım. Acayip keyif alıyorum.

hiçbir şey yapmadan sessizlik içinde oturmak son zamanlarda en keyif aldığım şey fakat ne yazık ki çeşitli yoğunluk ve zorunluluklardan bu fırsatı bulamıyorum. o yüzden de bulduğumda çok keyifli hale geliyor.

kitap alisverisine sardim

Yarinki maci kazanirsa o gazla sampiyon olur.Basaksehir puan alirsa yürür,gider. Beskktasla oynucak galatasaray daha.

gaasraylıyım ama ben inanmıyorum. aslında tüm rakiplerimiz tökezliyor ama bizde de yarışı koparacak güç yok, son haftaya kalırsa falan olabiliriz. onun dışında ben bu kadronun, winner kimliğinin vs. abartıldığını düşünüyorum. 14 deplasmanda 17 puan aldıktan sonra şampiyon olabileceksek kendi takımımdan önce rakiplerime teşekkür ederim beceriksizlikleri için.

Hayir

Olamayız abi. Başakşehir içimizden geçecek. Çok kötü takımız. Belhanda selçuk orta sahasıyla sahaya çıkan takımın buraya kadar gelmesi bile mucize. Bence ilk 2'de bile bitiremeyiz.

başakşehiri şampiyon yapacaklar. seneye şampiyonlar liginde reklamını yapıp araplara satacaklar.

şunu şampiyon yaparlar bunu şampiyon yaparlar geyiğine hiç girmiyorum ama galatasaray'ın yönetimsel krizini de iyi değerlendirdi tff. deplasmanda çıkarılan kartlar verilen kararlar çok absürt.bunun dışında hamza hamzaoğlu ile bile şampiyon olduk son haftalarda nerdeyse ite kaka gittik de rakiplerde iş yoktu ve bizde winner oyuncular vardı. bunun yanında yasin'den beklenmedik bi katkı aldık. şimdiyse takımı tutup götürecek takım oynamasa da atacağı attıracağı gollerle bizi yarışta tutacak oyuncu yok neredeyse. benim inancım azaldı. ibb'yi yensek de deplasmanda bu oyunu oynadıkça bir şey olmaz. ha ft 2010 2011 sezonundaki ilk fb macındaki gibi bi sistem değişikliğine gider takım kopar gider orasını bilemem. bjk da 2 haftadır takır takır oynuyor bu da beni korkutmuyor değil. çünkü takımları tecrübeli ve bu stresli süreci kaldırabilecek kalitede oyuncularla kurulu.

Ben de inanmiyorum sampiyonluga. Son duzluge girildiginde on plana cikacak oyuncular lazim ama bizdr yok ne yazik ki. Feghouli, Belhanda falan yapamadi bu isleri. Gomis de bir yere kadar etkili kaliyor. Yedek kulubemiz de gayet vasat olunca ve onumuzdeki maclsra da bakinca cok zoe gozukuyor. Ligi fb'nin dahi altinda bitirme ihtimalimiz va4 bence.

@der meister, dostum senle aynı ligi mi izliyoruz, rakipler tökezliyor demişsin ama son 3 haftada tüm rakiplerimiz kazandı.

ben adler +1 diyorum.

tökezliyordan kastım "kesin kazanırlar" izlenimi vermiyorlar. herhangi birinin herhangi bir zamanda puan kaybetmesi şaşırtmaz. nitekim deplasmanda berbat oynamamıza rağmen hala ikinci sıradayız - bu da demektir ki hiçbir rakibimiz dominant değil ve sık sık puan kaybediyorlar. son haftalar konusunda ise haklısın, zaten ben de bu yüzden şampiyon olamayacağımızı düşünüyorum. bizim zor maçlarımız var ve bu takıma pek güvenmiyorum açıkçası. fener psikolojik açıdan biraz daha rahat, beşiktaş da avrupa'dan elendikten sonra yardırıyor. bizden daha kötü olmaları için bir sebep göremiyorum.

Valla dahi anlamındaki de'yi yanlış yazanlara direkt gerizekalı diyen ben, son hoşlandığım adamın sürekli yaptığı hataları görmeme rağmen vazgeçemedim uzunca bir süre.

Özetle, aslında kriterlerim var ama bazen öyle yıkılıyor ki, kendimi tanıyamıyorum.

Olmuyor çünkü tek koyduğum gerçek kriter şişman olmaması. Onun dışında sarışın, esmer fark etmez. Beğendiysem beğenmişimdir. Mesela daha çok masum tipli kızlardan hoşlanırım, ama çok cazgır tipliden hoşlandığım da olmuştur.

Icha gibi, ben de yazım yanlışlarına aşırı takıntılıyım ama muhabbet güzel dönünce, herhangi bişeye bakarken aklımdan geçen yorumu yapınca, istediklerimi önemseyen ve hayallerimle dalga geçmeyen, benim gibi hayaller kuran biri olduğunu anlayınca; ne kaslı olmaması, ne saç ne göz rengi hiç etkilemiyor. Doğru insan, birlikte olmak istediğim insan bu dediğinde tüm kriterlerinin yok olduğunu görüyosun.

Ama şu var, mesleki açıdan ve sosyal statü açısından uyumlu ve anlayışlı olması lazım.

Çekim, hoşlantı, elektrik artık adı herneyse birçok şeyi tolere edebiliyor ben de. Hayır, şu olmazsa olmaz dediğim birşey varsa en başta bir bakıyorum ki unutmuşum kriteri.

kriterlerim var ama kullanmıyorum. çünkü bana göre insanları,duyguları kategorize etmek sağlıksız.aradaki enerji tamamsa tamam.

Herkese çok katılmakla birlikte @denef sana daha da çok katıldım :)

Arkadaşlarımda da kendimde de çok görüyorum. O yüzden merak ettim kendim gibi insanlarla mı arkadaş oluyorum diye :))
Ben öyle kaslı yakışıklı adam falan sevmem. Herkesin beğendiği adamları beğenmem, daha dikkat çekmeyen adamlar seviyorum. Ama bir de aradığım özellikler var çok sarışın olmaması, kel olmaması laxım vs. Ama şu an ofiste göz süzdüğüm adam bildiğin kel! O adamı beğendiğimi fark edince çevremdekilerin davranışlarını anlamlandırdım. O yüzden de merak ettim.
Neyse ki hepimiz aynıymışız ansjshdjjd

@lcha sonra seni bişi soğuttu mu? Sanki şu an o kişi hayatında yok?

Yazım hatalarına ben de çok takılırım, bir de bayan diyenlere ama bi şekilde ben de törpülendim dediğin durumdan.

Ben normalde 2'deki gibiyim kadınlar konusunda. Ama dilim yana yana 1 olmaya çalışıyorum hep.

Bu arada ben de kelim. Çok alındım mor oje'ciğim. Kellere saygı ve sevgi talep ediyorum... ;)

Ahaha @twelfth lütfen alınma. Kellere karşı negatif değilim saçlılara daha pozitifim sadece :)

Bununla ilgili bir kitap vardı, ismini falan hatırlayamıyorum gerçi. Yapılan deney/araştırma/çalışmalarda da defalarca tekrarlanan bir sonuçmuş bu. “Ben x y z severim” diyen insanların a b c’yi beğenmesi durumu yani. Bilimsel bir gerçek diyebiliriz herhalde.
İnsanlar kendilerini sandıkları kadar iyi tanımıyorlar, ve kendilerine bile dürüst olacak barışıklıkta değiller. Zihnimiz, beynimiz garip işliyor.

Bu tip şeyleri birkaç sebepten çok iredelemiyorum

1.ben mavi göz sevmem diyen birine denk geldiğim için
2.planlananla gerçekleşen tutarsızlık gösterebildiği için
3.karşı cinsin görünüşe sandığımdan daha az değer verdiğini farkettiğim için

normalde kafamda "kriterlerime uyan" birini hayal ederdim hep. çok katı değildi bu kriterler, yani işte illaki 1.70+ olsun, şu renk gözü olsun, şu renk saçı olsun, şunu sevsin şeklinde değildi ama "böyle olursa daha iyi olur" diyebileceğim 8-10 şey vardı.

son sevgilim bunların hiçbiriyle uzaktan yakından alakası olmayan biriydi ama it gibi aşık oldum. o zaman anladım, kriter büyük ölçüde boş iş. sevince seviyorsun işte. kimseye de ortak konulardan konuşabildiğiniz, kaşı ya da gözü şöyle-böyle diye aşık olmuyorsun. öyle en fazla yakın arkadaş olursun, belki flörtü bulursunuz, sonrasında yine çözülür. anlaşabilmek, ortak noktada buluşabilmek farklı bi' şey. manevi özelliklerin uyumlu olması büyük avantaj ama o bile şart değil.

o açıdan ben hoşlandığım diyorum kesinlikle. aşık olunca zaten dünyanın en güzel insanı o oluyor senin için. o saatten sonra onda ne varsa en çok onu seviyorsun. önceden belirlediğin kalıplara başka birini sokmayıp, onun kalıbı yaratmasına izin veriyorsun. benim gözümde gerçek aşk zaten bu şekilde olur, yoksa benim kriterlerime uyup da bir ihtimal benden hoşlanabilecek bir sürü kadın vardır. makina değiliz ki filtreleme yapıp voink diye bulduğumuza atlayalım.

@der meister inci gibi yazmışsın valla.
Belki de 2. durum dediğimiz tam da söylediğin şede oluyor. Yani beğeni kriterlerimize uymuyor ama bi şekilde kimya ve kafalar tutuyor, anlaşıyorsun ve işte yürüyorsun. O kimya tutma durumu devam ediyorsa aşık oluyorsun ve zten kriter falan kalmıyor.

Bunları okuya okuya adama adım adım diyorum du bakalım :))

Valla olmayinca ikisi de olmuyor. Olunca da hicbirinin anlami kalmiyor.
Tuhaf.

valla bn hissyata bakıyorum.

tabiki güzellik tip falan önemli ama çok güzel olduktan sonra, yaptığınız bir spriye moron gbi bakması veyahut sizi anlamaması flan.

hissetmek, ten uyumu, tabiki de görsel beğetiden sonra oluşan şeyler ama hissetirmek çok farklı bişey.

Kriterleri yıkıyor..

@acemi offf beee, mansplaining'in bayıyor artık. bi şey bildiğin yok.

hayatıma girip çıkmış ve bir şeyler hissettiğim (hoşlanma, sevgi neyse artık) erkeklerin tip olarak birbirleriyle alakaları yok. skalayı geniş tutmuşum. kurduğum iletişim daha çok etkiliyor beni.

inanmiyorum. adam savasi kazandi. esed bile esad olmusken niye kimyasal kullansin ki.

hayır. über süper özgürlükçü demokrasi cengaverlerinin saldırı bahanesi sadece.

Sureiye ordusu içinde Amerikancı köpekler varsa onlar da yapmış olabilir. FETÖ hesabı. Sonuçta Esad bu emri vermemiştim. Bu kadar salakça bir karar vermiş olamaz. İmkan vermiyorum.

inanıp inanmama meselesi olmaması lazım, kimyasal silah kullandıysa bilimsel olarak çok rahat kanıtlanabilecek bir durum değil mi bu? var mı böyle bir kanıt, açıkçası araştırmadım ama olsa bu soruyu sormazdı insanlar diye düşünüyorum.

sadece soruya cevap verecek olursam, esad'ın kimyasal silah kullanma ihtimali üzerinde durulabilir ama şu şartlar altında niye kullansın ki; inanmıyorum.

İnanmıyorum adamın tarafında millet sahilde nargile keyfi çekiyor,

hayır. inanmak için baya saf olmak gerek.

buna inanmak zaten saçmalığın daniskası. ırakta kimyasal silah kullanıldı bahanesi ile işgalini hatırlıyoruz ve tamamen benzer bir durum.

esad'a saldırılmak için bahane yaratılıyor. kaldı ki kimyasal diye geçen klorin menşeili silahlar şu an duma ve gouta bölgesinde kalan son cihatçı grup olan ceyşül islamin uluslararası müdahaleye zemin oluşturmak için böyle bir senaryo ve eylemi gerçekleştirmiş olma ihtimali yüksektir. bunu daha önce defalarca kez suriye sahasında gördük.

inanmıyorum. tamamen yalan ve uydurmasyon haber. ancak bunu demeye bile korkar oldum:)

@bruce evet inanip inanmama meselesi. Zaten olay ortada kimyasal madde kalintisi var mi yok mu degil, Esad boyle bir sey yapti mi mevzusu. Ki var mi yok mu mevzusu da tartisilir.
Korfez savasini ne cabuk unuttuk? Hic mi yalan yanlis sahte rapor duymadi bu kamuoyu?

Ben inanmıyorum. İnanıyorum diyen insan da net bi biçimde yalan söylüyor.

Ben de inanmıyorum. Ama planlarının tam olarak istediği şekilde gitmemesi tehlikesiyle karşı karşıya kalan güçlerin artık işleri doğrudan eline alabilmesi için bir sebep gerekli. İnsan bari yaratıcı olur diyeceğim de sonra kimyasal bahanesini de aratan şeyler yaparlar diye içimden geçirmeye bile çekiniyorum.

hayır

Arada kalmış durumdayım. Bu adam sadece üç dört yıl önce RTE ile sürekli atışıyordu. Her akşam televizyonda haberlerdeydi. Kaç yıldır bu adamın sesi çıkmıyor. Haberlerde gösterilmiyor bile. Kimyasal saldırı iddiası ortaya atıldığında, Saddam mahkemedeki son anında bile bu olayın komplo olduğunu söylüyordu. Biz onun bu söylemleri sayesinde bu fikri biliyoruz. Peki o zaman Esad neden bu konuda hiçbir şey söylemiyor? Bunlar ABD'nin oyunları dese ve birkaç işe yarar kanıt sunsa, çok ciddi bir şekilde gündem olabilir ve haklı bulunabilir. Diyeceğim o ki, bizim inanıp inanmamız dışında, bu adamlar ölü taklidi yapıyorlar ve kendileri siyasetten uzak duruyorlar.

@Bruce, SANA denilen haber ajansı bizim TRT 1 ile aynı şey. Onlarca kişinin öldüğü bir saldırıda Esad yerine bir haber ajansının açıklama yapması saçma. Benim dediğim, devlet yöneticilerinin neden aktif şekilde direniş göstermediği. Böyle ciddi bir olayda, rejim iddiaları reddediyor gibi kuru bir açıklama yapmak yetersiz. Ortada bir suçlama varsa bunun daha ciddi bir dille reddedilmesi gerekiyor.

onu diyorum işte, esad'ın kimyasal silah kullandığının kanıtı yoksa kullandı diyemeyiz. evet manipülasyon var, bu yüzden insanlar doğruyu kolayca bilemiyor ama biraz araştırıp bakınca ne olduğunu ya da olmadığını anlayabiliyorsun. eğer batı dünyası kimyasal silah kullanıldığını, bunun da esad tarafından yapıldığına dair kanıt bulsaydı çoktan duyurmuştu. mevcut haberlerin hepsi bulgular üzerinden çıkarımlar şeklinde ki ortada bir kimyasal saldırı varsa bile dogumgunundecevrimdisiolanadam'ın da dediği şekilde olmuş olma ihtimali az değil.

@dissendium, reddettiler bu iddiayı.
edition.cnn.com

Saddam'la karıştıranlar var. Saddam'ın Halepçe'de kimyasal silah kullandığı bir gerçek, tartışmaya açık bir şey değil bu. ABD ve Britanya Saddam'ın elinde kimyasal silah var diye girdi, kimyasal silahlı saldırı yaptı diye değil.

Bu saldırıya gelince, bence yapmış olma ihtimali kuvvetli. Yakında bulgular çıkar ortaya, bekleyip görürüz.

@dissendium
Kimsenin olu taklidi fala nyaptigi yok bana sorarsan. TV'de adami gormeyince bu adam cikip konusmuyor diye dusunuyorsun, dusunuyoruz. Nerede cikacak kime nereye aciklama yapacak bu adam? CNN International'a cikartip konusturacak halleri yok. Tum bu suclamalara karsi bir argumani yok mu sizce bu adamin? Medya dedigin nedir, hangi medya kimin medyasi? Yeryuzunde tarafsiz medya diye bir sey var mi? En azindan bu gezegende.
Soyle bir dusunmek lazim ulan bu adam niye hic kendini savunmuyor diye. Mainstream ne derse onu duyuyoruz, baska bir sey duydugumuz yok.
Reddetmesi gerek diyorsun. Hangi medya araci vasitasi ile yapacak bunu? Belki de reddediyordur yanina gidip sorsan. Cok tuhaf gelmiyor mu hicbir aciklama duymaman?

@noluyo
Irak olayi da bilakis benzer. Sozum ona Kuveyt'in isgali, Irak askerlerinin sozum ona coluk cocugu kuvozdeki bebekleri delik desik etmeleri falan da filan..

hayır

Elbette hayır. Pentagon’un işi.

hayır, inanmıyorum. bana kalırsa beyaz miğferliler tarzı tetikçilerin yaptırdığı ve servis ettirdiği bir haber.

ayrıca kullanmış dahi olsa hakkı vardır. devlete baş kaldıranın başı ezilir. suriye Arap cumhuriyeti egemen bir devlettir, hain cihatçı çetelere ne yapsa uygun olur.

Kimyasal silah kullanıldığına inanıyorum. Bunu yapanın Esad olduğuna kesinlikle inanmıyorum. ABD sebep arıyor girebilmek için.

Aynı kanal frappacinoyu da böyle okumuş...

www.youtube.com

durum gayet açık bence.

edit. ayrıca S.Kuzuloglu bunu gerçekten o şekilde okduysa ciddi ciddi trollük yapmadan çok gülücem ki o da kesin trollüyordur diye düşünüyorum. O video neyse o kısmı paylaşır mısın rica etsem?

edit2. teşekkür ederim izledim. ciddi imiş. Diğer terimleri Almanca telaffuz edip bunu o şekilde söylemesi komik olmuş :D

video değil de direkt kanal troll. elemanın sesini şuna çok benzettim, aynı kişi sanırım,

www.youtube.com

kelime, isim okunuşları için forvo'yu kullanın.

forvo.com

şadınfroydı diyor male from germany.

youtu.be

Bu videonun bir yerlerinde diyor.

Videoyu izlemedim, troll olup olmadığını da bilmiyorum ama burada yazan okuma şekline bakılırsa troll olabilir. Almanca' da 'Şadınfroyde' diye okunur.

Batesmotelpro geyigini aklima getirdi. Bundan esinlenmis olabilirler.

youtu.be

Ben. 8. Yilimi 1 nisanda devirdim. Yoksunluk icin yerine biseyler koydum ben, demli cay olabilir, soguk su olabilir veya bir sakiz...
Ama benin icin asil itici guc esim oldu, o donemde mustakbel esimdi tabi. Sigaradan daha fazla kiymet verdiginiz birsey bulun ve motivasyon olarak kullanin.

Bıraktım, başladım. Bıraktım, başladım. Kendime kızdım baya. Nasıl da iradesiz birisin sen diye. Yine bıraktım, başladım. Sonrasında dedim ki ulan bir tane daha içersen yazıklar olsun sana. Sonra bıraktım. 6 yıldan fazla oldu içmiyorum. Ama bir yıl önce de elektronik sigara aldım. Nikonsiz likitler yapıyorum ve buharlıyorum :) ara sıra nargileye giderdim şimdi onu da yapmıyorum.

Ya benim gibi inatçı olun ya da elektronik sigara ile bırakmaya çalışın. Birçok kişiye faydası oluyor duyduğum kadarıyla.

Allen Carr Sigarayı Bırakmanın Kolay Yolu isimli kitabı (internette pdf beleş dahi var) yatmadan evvel okumuştum. O dönemde domuz gibi kilolu olduğum için ayrıca spora (bisiklet) başlamıştım. Yardımcı bir ilaç, bir başka şey kullanmamıştım. Gerçekten hiç zorlandığımı hatırlamıyorum.
O sigarayı çok seven sigarası ile tanımlanan salaklardandım bu arada.

e sigara çözüyor ama onu nasıl bırakacağım onu bilmiyorum :) sigaradan daha güzel çünkü, daha da zararsız ama bunu da bırakmak lazım illa ki.

Sigaea bırakma polikliniğine giderek bıraktım. 1 yılı geçti ilk zamanlar canın istiyor ama engellenemez bi istek değil. Aklını başka birşeye verdiğin anda unutuyorsun. Polikliniği önerebilirim size.

aradığın cevap olmayacak belki ama en azından yapabileceğine olan inancını kuvvetlendirebilir diye söylüyorum: görebileceğin en ama en iradesiz insanlardan biri olarak (öyle ki şeker tüketmeyi bırakamadığım, basbayağı kola içmeden durmayı başaramadığım için hayvan gibi kilo aldım) birkaç denemeden sonra bırakmayı başardım. en azından şimdilik. 2 ay oldu.

kışın okuldaki sigara odası tarzı bi' kapalı alanda içiyorduk. ben orada öldüğümü hissetmeye başladım birkaç gün sonra. oradan çıktığımda temiz havayı ciğerlerime çekince "ulan ne güzel bi şeymiş bu aslında" diye düşünmeye başladım.

sonra eve geldim o gün. bok gibi kokuyor içerisi. yine yaktım. bir sürü yaktım o akşam üst üste. her yer duman. daralıyorum, doğru dürüst nefes alamyorum. akşam dışarı çıktım, parka gittim. göle karşı birkaç tane daha yaktım. baktım son dal.

dedim ki tamam, ben bu boku bugün kesinlikle bırakayım. üstüm, evim, ağzım leş gibi kokmasın. bu yoklukta ayda 300-350 lira bu iğrenç şeye vermeyeyim. aha böyle şu an yaptığım gibi (parkta) geniş geniş nefes alabileyim, ciğerlerime hava falan gitsin.

o akşam son sigaramı içtim. şansım şuydu: dönemin bitmesine birkaç gün vardı ve tatilde zaten yurtdışındaydım ve yanına gittiğim kişi evi geçtim bahçesinde bile sigara içirmezdi. gerçi o iç dese bile ben yine içmezdim. normalde okuldaki yakın arkadaşlarımın hepsi sigara içtiği için uzak durmam çok zor oluyordu. birkaç gün dişimi sıktım, sonrasında zaten çevrem değişmiş ve dikkatimi farklı şeyler çeker olmuştu. 20 gün kadar istesem de içemeyeceğimi bildiğim için (daha doğrusu kendimi buna şartladığım için) bıraktım gitti.

gittiğim yerde bir paket sigara 4-5 lira falandı bu arada :) defalarca önünden geçtim "tekel"in, birkaç kez "alsam mı lan" diye düşündüm ama kaçtım hemen. velhasıl bende bu şekilde gelişti - kötü kokmamak ve nefes alabilmek için bıraktım. daha 23 yaşında olduğumu düşündüm, yaşamak istediğime karar verdim. beklediğimden çok daha kolay oldu.

ha sigara içmeyi özlemiyor değilim bazen ama onsuz da gayet yaşanıyormuş, onu görmek işimi kolaylaştırdı. hatta "stresi alıyor" diyordum falan ama sigarayı bırakınca daha verimli olduğumu fark ettim. eskiden 10 dakikada bir yaktığım için her şey bölük pörçük oluyordu, kafamı verip de 30 dakika boyunca bir şeye odaklanamıyordum. şimdi daha iyi.

arkadaşlarım yemeğe geldi çay içiyoruz

pizza yaptım fırına attım şimdi merakla bekliyorum.

İfşa bekliyorum. O da olmazsa çıkar iki bir şeyler içer gelirim en fazla.

ders çalışıyorum :(

ders arasında da a series of unfortunate events'in 2. sezonunu bitirmekle uğraşıyorum

Bir yandan çay içiyor bir yandan makro iktisat çalışıyorum :( cumartesi çok güzel siz de gelin.. çok eğlenmeyin ama eheheh

Bir şeyi fark ettim yalnız, bu saatler ülkece resmi çay içme saatimiz sanırım :D

Dizi izleyip pasta yiyorum.

@acemi geçen başlıkta sosyetik dişçiye gittim yarın iki tane daha dişçiye gidip yaptıracağım demiştin ne oldu yaptırmadın mı?

Ben şarap + Thief diye bir filme başlayacağım şimdi.

Edit: Anladım geçmiş olsun.

Başım çok kötü ağrıyor. Açlıktandır deyip yemek yedim ama geçmiyor bir türlü.

birazdan ketılda su kaynatıp sallama çay içecem.

piyano çalmayı öğrenmeye çalışıyorum, 2 saat oldu bi geçiş yapmayı beceremedim. ona dalıp akşam yemeği yemeyi de unutmuşum, yorulup durunca anladım.
www.youtube.com

kısırla kek yaptım, onları yiyorum.

sevgilimle oturuyorum, ezik sayılır mıyım.

yarın yoğun bir gün olacak benim için, o yüzden şu an hiçbir şey yapmama özgürlüğümün tadına varmaya çalışıyorum. gerçi böyle deyince de sanki her gün taş taşıyormuşum gibi oluyor, halbuki genel olarak bi' şey yaptığım yok zaten ama tembel olduğum için bir şey yapmam gerektiği zaman sinirleniyorum.

reddit'te takılıyorum şimdilik. gece 4'te colorado-st.louis maçı var, onu izlerim o zamana kadar oturursam. bi ara yemek yerim. miniclip'teki bilardo oyununu seviyom onu oynarım. güzel belgesel ya da video bulursam (vice'ınkiler gibi, mini belgesel tadında) onlara bakarım vs. takılıyom.

alaçatı ot festivalinden geldim yorgunum.

bize gelsene laflarız

yurtdışını gezmek, yurtdışında yaşamak, ingilizce konuşmak, yabancı insanlarla tanışmak istiyordum. bu hedeflere ulaştım. başka da pek bir hedefim yoktu. bundan sonra ne için yaşayacağım merak ediyorum.

Hedef sadece durak oluyor, istediğin durağa gelince hemen dıger durağı merak ediyorsun

40 yasindan once financial independence kankaleto. ondan sonra hobiler akar.

kismen. cocukken edebiyati ve bilhassa rus edebiyatini, rusya'yi cok severdim. hayallerimde hep rusya'ya gitmek ve hatta sibirya'ya "kacirilmak", orada nefis bir hanimefendinin kucu kucusu olmak vardi.

su an universitede rus dili ve edebiyati okuyorum, bir yandan da diger manyakligim olan almancayi ogreniyorum. turkiye'de yasamaktan memnun olabilecegim sayili yerlerden birindeyim. hayal dahi etmedigim guzellikler gordum. tam olarak bekledigim gibi diyemem ama carpa carpa da olsa kendi yoluma girdigimi hissediyorum, en azindan simdilik. bazi seylere gec kalsam da genel anlamda "istedigim hayati yasamak" icin hala sansim oldugunu dusunuyorum. 30'a kadar yapacaklarim kritik. sene kaybetmeden mezun olur muyum? yurtdisina temelli kacabilir miyim? dikis tutturup duzgun bir is bulabilir ve bu surecte akil sagligimi koruyabilir miyim? vitaminsizlikten habire gebes gibi yatmak yerine enerjik, aktif, duzgun yasayan biri olmayi basarabilir miyim istikrarli bir sekilde? bakacagim. 20 yasindayken, o anda bulundugum konum hayal dahi edemeyecegim kadar kotuydu. simdi saga sola carparak ve yorularak da olsa ilerledigimi hissediyorum. simdilik iyi gibi, bakalim.

kleider + 1

Şimdiye kadar fena gitmedi. Bir sene öncesine kadar "olamadım" bunalımları içindeydim. Geçen sene kırılma noktam oldu.

illa birini seçmek zorundaysak alkolik.

2si1iarada.

seviyesine bağlı. alkol problemi zor da olsa ortadan kaldırılıp kişinin hayatına normal bir şekilde devam etme imkânının bulunduğu bir sorun. öte yandan yobazlığın tedavisinin çok daha zor olduğunu düşünüyorum. ha tüm aileye eziyet edip eldekini avuçtakini içkiye yatıran, sürekli bakıma ihtiyaç duyan, "ölse de kurtulsak" diye bekleyeceğim bir babadansa milleti palayla kovalamadığı sürece yobaz bir babayı tercih ederdim galiba.

dediğim gibi biraz yobazlık düzeyine bağlı. dizine kadar sakal uzatıp kız kardeşimi dövmeye kalkacak birindense alkoliği tercih ederdim örneğin. onu bi' şekilde tekrar dünyaya döndürme ihtimalimiz olurdu çünkü en azından.

alkoliği seçerdim herhalde.

Alkolik.
Yobaz çekilmez.

alkolik baba o kadar da büyük bir sorun değil. yobaz baba hayatının en erken devresinde bütün düşünce biçimini şekillendiriyor ve ileride de rahat bırakmıyor.

halit kıvanç maçtan önce oturup çalıştıklarını, ezberlediklerini anlatmıştı yıllar yıllar önce.

ikinci lig maçlarını anlatan spikerler sezon boyunca aynı şeyi yapıyor, haliyle bir noktadan sonra tanıyorlar. bilmiyorlarsa da maçtan önce çalışıyorlar, daha önceki maçları izliyorlar, numaralarını ve tiplerini öğreniyorlar vs. en önemlisi de pozisyonlarını bilmek. bir takımı belli bir süre izledikten sonra sen de 11 oyuncuyu çıkarabilirsin.

ayrıca her zaman bilemiyorlar. yanlış söyledikleri veya topun kimde olduğunu, pasın kimi/kime attığını vs. söylemedikleri oluyor.

ama genel olarak pozisyon bilgisi, oyuncunun karakteristik özellikleri (saç şekli, giydiği krampon, koşu tarzı, fiziksel özelliği vs.), forma numarası falan yardımcı oluyor.

bir keresinde premier lig maçı izlerken bir ara tüm oyuncuların dibinde çember içinde isimleri yazıyordu.pes/fifa gibi yani. bir anlık öyle bir teknolojiyle gösteriyorlardı maçı. sanırım spikerlerin anlattığı ama bizim görmediğimiz görüntüydü o. eğer öyleyse çok basit anlatmak. diğer türlüsü ne kadar ezberlersen ezberle çok zor.

yalnızlığın tanımı bence.

ulan bu dayı ne zaman aklıma gelse hüzünleniyorum.

0

yılın hangi döneminde olduğumuza göre çok değişir. normalde hafta içi maksimum iki maç, hafta sonu günlük ortalama üç maç izlerim. maç başına ortalama 2 saat diyebiliriz çünkü %90 futbol ve hokey izliyorum. 11 nisan'dan sonra 5 haziran'a kadar NHL play-off'ları dolayısıyla günde yaklaşık 8 saat olacak. saat farkı yüzünden bazı günler çok zorluyor ama ev ile iş-okul yakınsa, sosyal olma mecburiyetin yoksa (en azından öğrencilikte) götürüyorsun her türlü. benim derslerim 9:30 - 15:00 arası mesela. maçlar sırasıyla gece 2 ve 5'te (bazen 5:30) başlıyor.

normal şartlarda en geç 17'de yatağa giriyorum. yapmam gereken bir ödev, çalışmam gereken bir sınav vs. varsa gece 11 veya 12'de (yoğunluğa göre) kalkıp onu hallediyorum, yoksa direkt 01:45'e kuruyorum saati. 2'den 8:30'a kadar maç izliyorum ama periyot araları 20'şer dakika falan, iki maçta toplam 4 periyot arası oluyor. ayrıca hafta sonları camış gibi uyuma şansı, bazen bazı seriler erken bittiğinde o günün boşa çıkması (yani o gece hiç maç olmaması veya tek maç olması) gibi durumlar oluyor. yapılması gereken işler, telafi edilmesi gereken uyku vs. de bu zamanda hallediliyor. sabah 9'da evden çıkmak koyuyor tabii ama çakıyorum kahveyi (normalde sevmem ve içmem ama amerika saatine göre yaşayınca çok iş görüyor), okulda zaten arkadaştır derstir derken açılıyorum. ooh hayat bana güzel.

normal şartlarda "oha ayı oğlu haftada 10 saat maç izlenir mi" diyen birine hiç ses etmem, "haklısın abi boşa yaşıyoz resmen" derim ama nhl play-off'ları çok başka bir şey benim için. çalışsam mesela, bir aylık yıllık iznim olsa, en az 15'ini ilk tur maçları için ayırırım. süper über bi yerde çalışsam ve senelik iki ay toplam iznim olsa, en az 1 ayı nhl dönemine gider.

daha başlamasına 10-12 gün var ama şimdiden sinirleniyorum günler geçmiyor diye.

2-3 maç izlerim heralde ortalama. ama dünya kupası falan varsa değişir.

Haftasına göre değişiyor.

Avrupa liglerinin olmadığı haftalarda genelde 2-3 maç izliyorum. Maçlar hafta sonu olduğu için o günler planımın ne olduğuna göre değişiyor. Genelde cumartesi öğlen ofiste premier ligde kimin maçı varsa onu, Galatasaray maçını, üstüne pazar akşamı da en eli yüzü düzgün maç neyse onu izliyorum. Takip ettiğim bikaç tane takım var, maçını izleyemediklerimin özetini izliyorum sonradan.

Şampiyonlar ligi vs. varsa, yine akşam bir şey yapmıyorsam 1er maç izliyorum salı-çarşamba günleri. O haftalarda da 4-6 maç oluyor.

hafta sonu iki saat kesin. fc basel'in her maçını mutlaka izliyorum.

onun dışında premier lig'de günde bir maç izlemeye çalışıyorum. ki bunun dışında süper lig'de 19:00 seansındaki maçları datakip ediyorum.

yani bir gün için 5-6 saat diyebilirim. duruma göre daha fazla.

Adın ne diye sorulsa 5 paragrafla cevap verecek :D bomboş.

Soruya cevaba gelirsek, totalde 20 falandır.

4

Haftada 1,5-3 saat arası bir ortalama çıkar. Beşiktaş'ımın maçını ritüel gibi beklerim, kaçırmam, yanına da rakiplerden Fb. ya da Gs'nin zevkli/kritik/büyük bir maçı varsa onu izlerim.

15 dk

Satranç sayılıyorsa benim bey geçen hafta boyu gunde onar saat falan izlediydi maçları. Normalde de haftada rahat bi 10-15 saat izler.

0

geçen seneye kadar challenger'ından futures'ına kadar izliyordum. grand slam dönemlerinde günde 10 saat falan izlediğim oluyordu. sonra djokovic ara verince ben de bıraktım izlemeyi. bu sene düzenli olarak bir tek -acı verici olsa da- djokovic'in maçlarını izliyorum. bir de geçenlerde indian wells finalinde iğrenç federer taraftarlarına rağmen del potro'nun kazandığını öğrendikten sonra onu indirip izledim zevk yapayım diye. 2 gece önce de uyku tutmadı miami masters'tan 2 maç izledim. şimdi üşenmeyip topladım hepsinin sürelerini. bu sene toplam 21 saat maç izlemişim. o da haftada 1.6 saat yapıyor.

Benim bir tane arkadaşım var "evlenmem" diyen.
Kendisiyle iddiaya girdik, 30 yaşına kadar evleneceksin dedik ama bakalım. Herif iddiayı kazanıcam diye hırs mı yaptı nedir, iyice sığır gibi yaşamaya başladı.

O "evlenip ne yapacağım" diyenler kafasına yatan insanı bulsun, 3 ay sonra nikahı basar bence. Yani bana öyle geliyor.
Ben zamanı gelince evlenirim, evlilik fikriyle bir sorunum yok. Bikaç seneye everin beni.

@cay koy geliyorum
bana da öyle diyorlardı ama sona kaldım valla hahaha, daha da niyetim yok. sırf bu yüzden adriana lima gelse kusur bulurum diyecektim de, o da yaşlı zaten dsadas

benim yaş 30'a daha var o yüzden rahat rahat sallayabiliyorum ama bence o rahatlıktan vazgeçmeye değecek insanı bulunca o rahatlıktan vazgeçmiyorsun aksine beraber o kişiyle o rahatlıkta yaşamaya başlıyorsun daha da güzel oluyor yani evliliği bilemem de ilişkiden kaçıyorsan o kişiyle ciddi bir şey düşünmediğin kafana uymadığı içindir.

şimdi biri çıksa özgürlüğün hiç kısıtlanmadan belki en fazla ufak tefek fedakarlıklar yaparak(ki trade off'ları da hiç fena değil yani karşılığı da güzel oluyor sen de istiyorsun o yüzden) süper iyi vakit geçirsen niye kaçasın ki?

Ben de evlenmeyi düşünmüyorum. Dünya turuna çıkalım hep birlikte :D Ortak bir yazlık alalım. Emekli olunca da okey oynarız, mahalle dedikodusu filan yaparız artık.

ben de evlenmeyi düşünmüyorum. hatta gün geçtikçe daha da tiksinti geliyor. beraber dünya turu vs yaparsanız lütfen beni de çağırın aasdfadfasfds.
şuan evli yakınlarımın dedikleri tek şey şu " evliliğin en iyisinin de ta ...."

ben.
çünkü kız yok.

23 yaşındayım ve 6-7 yaşımdan beri istikrarlı bir şekilde evlenmek istiyorum. evliliğin süper bir şey olduğunu düşünmeme neden olacak şahane bir aile ortamında da büyümedim. içinde anne, baba ve kardeşlerimin olduğu tek bir fotoğrafım dahi olduğunu sanmıyorum, şu an zaten ayrılar. gelgelelim kendi adıma hep istedim bunu. evlilikten beklentim ve isteğim şudur: diyelim ki sen 100'sün tek başına. eşin de 100. sen onun desteği, sevgisi ve ilgisiyle 150 oluyorsun. o da aynı şekilde. ikiniz birlikte yükselmiş oluyorsunuz; yalnızken olamayacağınız bir seviyeye çıkıyorsunuz. hem kişisel olarak mutlu oluyorsunuz, hem mutlu bir birlikteliğiniz oluyor. süper olay. tabii bu her evlilikte böyle değil, onun da farkındayım. kimisini depresyona sokuyor, kimisinin hayatını yıkıyor. ben istediğim şey için söylüyorum bunu sadece.

ayrıca burada bahsettiğim şey "birine sırtını yaslamak" değil. ben yalnız da yaşarım, evde ağlayıp eş bekleyecek değilim. hatta annem hep babama çektiğimi, ex-bebiklerim de kendi hayatıma kimseyi sokmadığımı, çok bencil ve sorumsuz yaşadığımı vs. söyler; yani pek "evlenilecek erkek" de değilim sanki (piç hiç değilim eheh). oturur maç izlerim, yurtdışına çıkarım, neblim yapacak bi' şey bulunur yani.

gelgelelim, benim için başka biriyle özel ve eşsiz bir bağ kurmak çok muazzam bir şey. isterdim. hayatımı paylaşayım. benim için en değerlisi o olsun, onun için en değerlisi ben olayım. neblim işe giderken, yolda yürürken, bi' şey yaparken... her an, her yerde hayatının bir parçasının olması, onu öpebilmek güzel bir şey. dışardasın mesela, o bir yere uğruyor. sonra çıkıp geliyor tekrar, görüyorsun gelirken. orada onlarca, yüzlerce, binlerce insan var belki. hatta ondan güzelleri, zekileri, iyileri bile vardır. ama sen diyosun ki "aha ben bu kadına aşığım". benim için süper ve özel bi şey bu. sanat eseri gibi. iki sıradan, vasat veya en iyi ihtimalle "daha iyisi bulunabilecek" insan olarak bi aşk yaratıyosunuz, birbirinize tapıyosunuz, birbirinizle mutlu oluyosunuz falan. benim için muazzam bir duygu bu. herkesle sevişirsin, herkesle konuşursun, herkesle arkadaş olursun ama bu tarz bağlar çok çok az insanla kurulur. dostun olur, kardeşin olur, eşin olur, çocuğun olur... bu insanlar özeldir, her istediğinde her yerde bulamayacağın kişilerdir. tabii ki, dediğim gibi, "ideal" durumda geçerli bu ama ideali de bi yerde kendimiz yaratıyoruz; kimse puzzle parçası gibi ŞRAK diye oturmuyor o ilişkiye, zamanla büyüyor.

o açıdan ben 40 yaşında kendimi "yalnız" göremiyorum açıkçası. dediğim gibi öyle kalırsam da yapacak çok şeyim var, o zaman da ben bi şekilde yolumu bulurum. buffalo sabres maçı izlerken buffalo soslu patates kızartması, adana demirspor maçı izlerken adana kebap yiyecek kadar hayat dolu bi insanım jsfsjsk bende "yalnız yaşam" enerjisi bitmez, bundan eminim. ama eşim, çocuğum olsa daha iyi olurdu açıkçası.

bi de şu var: ben yalnızken dünyayı kurtaran, çok verimli olan biri değilim. aksine, hayatımda biri olduğu zaman çok daha dolu ve verimli oluyorum. o açıdan hoş olurdu.

böyle düşündüğüm için muhtemelen hiçbir zaman evlenemeyeceğim. nerede "BANA TAKIL HAYATINI YAŞA XD XD" adamı var, patır patır evleniyolar harbiden. biz de böyle romantiq_serseri_06 olarak dolaşıyoruz.

en kötüsü benim durumum ama galiba ha. dediğim gibi ne piçim ne ev adamıyım. "efendi adam"ın sahip olduğu erdem, dürüstlük, başarı, disiplin vs. bende yok; haliyle o açıdan tercih edilebilecek hiçbi şeyim yok. öte yandan piç, eğlenilecek bi adam da değilim. bari elle tutulur bi şeyim olaydı diyeceğim de şimdi yanlış anlaşılacak, şükür kamaşullahtan yana bi derdim yok :((

26 yaşındayım. İkili ilişki kapsamında şimdiye kadar ciddi başladığım 3 tane ilişkim oldu fakat hepsini toplasan 1 yıl bile etmiyor. En son ilişkimin üzerinden neredeyse 2 sene geçti. İnsan ilişkileri konusunda yeterli egzersiz yapacak bir sosyallik kurabildiğimi düşünüyorum. Karşımdakini gereğinden fazla anlayabildiğimden midir bilmem ama ilişkilerde şimdiye kadar hiçbir şekilde şansım olmadı. Muhtemelen karşımdakinden de benim gösterdiğim hassasiyeti bekliyor ve göremeyince istemsiz ve kontrolsüz bir biçimde soğuyorum. Bu soğukluk da terk edilmemle sonuçlanıyor. :)

İşin kötü tarafı ise her geçen gün karakterler başkalaşıyor ve kişinin kriterleri de yükseliyor. Hal böyle olunca karşındaki insanda gördüğün en ufak bir negatiflik bile uzakta tutmaya yetiyor. Geç yaşta bırakın evlenmeyi, ciddi bir ilişki kurabilmek bile büyük mucize benim açımdan.

Şu an hayatımdaki insanların sayısı yeterli geliyor. İçlerinde bu tip bir duruma girebileceğim tek kişi bile yok. Yeni biriyle tanışma durumları ise artık kafamın kaldırmadığı sosyal ortam alışkanlığı gerektiriyor. Bir de tabii sıfırdan birini tanımak ve kendini tanıtmak çok yorucu bir şey artık. Aklıma böyle durumlar için CV hazırlayıp yeni tanıştığım kişilere sunmak bile gelmişti :)

Yine de hayatın ne zaman ne sunacağını kestirmek mümkün değil. Düşüncem ve hedefim evlenmemek üzerine ama şartlar hiç beklenmedik şekilde değişirse bunu engellemem.

Ayrıca dünya turu uyar :)

valla ben demiyorum. güzel bi aileye hasret büyüdüm, kavgasız, gürültüsüz. yalnız olmak istemiyorum ben.

S. A. 28.

dunya turu +1.

ben de ablamin dugununden sonra tamamen vazgecmistim evlenmekten. birisiyle tanis, ilgi duy, yakindan tani, ailenle tanistir, onun ailesiyle tanis, nisanlan, evlen felan bunlari dusunmek bile bayiyor.

not: 30'uma daha, bu yuzden iyi bir sample olmayabilirim.

30 yaşındayım. Aşık olmazsam sittin sene evlenmeyi düşünmüyorum. Aşk bir gün bitecek ama umrumda değil. O olmadan olmaz.

bu da güzel bir video evlenmek isteyen erkekler için: izlemeden hanımınızı seçmeyin.

www.youtube.com

kim asla evlenmem dediyse evlendi
Bunu diyenlere güvenmiyorum

Valla 30'dan önce evlenmem derdim hep. 30'a iki sene kaldı. Derdimiz gezmek ise ABD, Avrupa filan gezdik, tozduk. Evlenmeyi düşünüyorum 2 sene içerisinde.

İnsan uzun süre yalnız yaşayınca artık başkasıyla da yapamıyor. Ben o duruma gelmek istemiyorum. Keşke hayırlı bir eşle evlenebilsem.

ben.

29, E

30 yaşındayım hayatımın hiçbir evresinde evlilik düşünmedim, düşünmüyorum.

yaş 26 erkek. başlığa değil de dünya turuna varım demek için yazıyorum.

evlenmem demiyorum ama evlenebileceğimi de sanmıyorum. gidişat öyle görünüyor.

runagain arti 1.
evlilige komple karsi degilim ama sanki bir turlu olmayacakmis gibi geliyor.

4 yillik iliskim var; cocuk falan yapmak istemedigim (ki simdilik hic yapmam gibi geliyor) ya da ailem zorlamadigi surece evlenmek istemiyorum.

Cok buyuk bir sorumluluk; hayatimda bir sey degismeyecekken bu yukun altina niye gireyim ki...

Su an bi sey olsa kapiyi cekip gidebilirim ama evlenince oyle olmuyor o isler.

20'ler cok erken evlilik icin.

zaten yapilan arastirmaya gore (git: time.com) evlenmek icin en iyi yas araligi 28 ila 32 yas arasi.

ben de umarim 28'ime kadar uygun bir adayla tanisir, evlenirim.

runagain+1

ben de runagain ve baldur gibi düşünüyordum ama çok klişe konuşacağım, evleneceğiniz kişiyle karşılaştığınızda kendinizi evlenme yolunda ve hatta evlenmiş buluyorsunuz.

Hissetme öyle neden hissediyorsun :) Ona göre artı birçok özelliğin vardır eminim fakat değersizlik duygusuna kapılmışsın. Aile eğitimi, yetiştirilme şekli vb o kadar önemli ki, insan hayatı boyunca taşıyor bunun etkisini.

Bakış açın yanlış bana göre. Birilerini yüksekte görüp de iç geçirmek, kıskanmak ya da gıpta etmeyi çok doğru bulmuyorum. Hekres kendi hayatını yaşar.

Kendin söylüyorsun aynı konumda çalışıyorum diye. O tepeden inmiş, sen belki cırmalayarak gelmişsin, bu seni gururlandıracağı yerde eğip bükmemeli.

Ayrıca sosyal beceriye sokayım. Evet. İnsan la, en iğrenç bi pislik ölüsü dirisi ayrı pis kokan, boktan boktan şeyler yiyen domuzdan hallice bir yaratıktan bahsediyoruz.

Aç bak çağının ve içinde bulunduğu toplumun önünde olan insanlara hiçbiri sosyal yönden çok mükemmel değildir. Ha bu her antisosyal hımbılı dahi yapmıyor ama sosyal olmak, sevilmek bilemiyorum. Beni sevmesinler zaten lan ben tiksiniyorum insanlardan.

@msb çok haklısın :( kişilik 2 yaşında oluşuyormuş. benim babam yozgatlı, annem çankırılı. kız evlat olduğum için ezilerek, baskıyla büyütüldüm. sindirildim. ailem bana özgüven kazandırmaya kasmadı. sonradan okul hayatımda çok akran zorbalığına uğradım. evet değersizlik hissim var. kendimi iyi ve güzel hiçbir şeye layık görmüyorum sanki. bilinçli yaptığım birşey değil bu, otomatikman oluyor :(

@benaaymi, benim çekindiğim genel müdürlerle kız kanka muhabbeti yapıyor, teklifsizce arıyor, arkadaş oluyor. öyle bir özgüveni var. bense çok eziğim galiba :(

benim annem de prof, babam da avukat olsaydı, üst düzey okumuş bir ailede büyüseydim ben de bu kız gibi olabilirdim.

ben nasıl büyüdüm ama anlatayım mı ? annem ilkokul terk ev kadını. 3-4 yaşlarındayken beni kucağına oturtur, "bak a..ndan kan gelirse hayatın mahvolur. a..dan kan gelirse hayatın söner. a..dan kan gelirse söyle bana" diye diye büyüttü !! yaşadığım travmayı anlatamam. 30 küsur yaşındayım karşı cinsle ilişkim olmadı, gönül ilişkisi de kuramıyorum, kabullendim evde kaldığımı. hayatım mahvedildi.

Instagram kullanmayın. Kendinize karşı acımasız olmayın. Hiçbir hayat dışarıdan göründüğü gibi mükkemmel değil. İyi yönlerinizi düsünün.

güzellik veya iyi bir fiziksel yapı aynı zamanda iyi bir referans maalesef. fakat bu gerçekliği değiştirmek güç. bakıp bakıp iç geçirmenin de manası yok. özellikle sosyal medya platformlarının bu konuda yanıltıcı olduğunu düşünüyorum. orada insanların, sadece mutlu anları görüyorsun ya da onların görmesini istediği şeyleri görüyorsun. onun dışında arkadaş olayı belli bir yaştan sonra cidden zor fakat belli de olmaz güzel şeyler birdenbire olur derler değil mi ?

valla olabilir daha süperleri de olabilir bunda sıkıntı yapacak bir şey yok,
kendi durumunuzla onu kıyaslamaktan vazgeçin başka insanları referans alırsanız daima mutsuz olursunuz.

şu yazdığından bile sorunun yalnızca senden kaynaklı olduğu o kadar anlaşılıyor ki... 23 yaşındayım, hiçbir yerim tutmuyor, dombilinin tekiyim, param pulum da yok ama o kızdan daha özgüvenli olabilirim sjsjfs. nasıl aşıyorsunuz kısmına cevap vereyim kendimce,

en başta kendi değerini yaratman ve kendini insanlarla kıyaslamaktan vazgeçmen lazım. bu hayat senin. mutluluğunu başkalarının tayin etmesine izin verme. tabii ki sosyal varlıklar olarak belirli çevrelerle iletişim kuruyoruz, onların yaşamlarından veya davranışlarından etkileniyoruz ki bunda yanlış olan hiçbir şey yok ama ipleri tamamen onların eline bırakırsak asla mutlu olamayız. böyle bir dünya yok. mutluluğu kontrol edebileceğin, yönlendirebileceğin, bir birey olarak tayin edebileceğin şeylerle bulman lazım. uzun lafın kısası kendine bakman, kendinle mutlu veya mutsuz olman gerekiyor.

benim annem de ilkokul mezunu ve ben annemle gurur duyuyorum. saygın bir profesör olsa çok daha fazla gurur duyardım belki de, kendimi daha güçlü hissederdim ama sonuç olarak ben kendi yaptığım her işte, kendi attığım her adımda daha iyi hissediyorum. ilkokul mezunu kadının yetiştirdiği çocuk olarak üniversite okuyorum mesela. bundan 12 sene sonra belki ilkokul mezunu kadının çocuğu olarak profesör olacağım. neden başkasının annesi profesör olduğu için ezilmem gereksin ki? aksine, bundan güç alırım; benim annem ilkokul mezunuysa eğer, kendi çocuğumun annesi bir tık daha eğitimli olsun diye uğraşırım, eğer illaki bunu sorun edeceksem. bu konularda pozitif düşünmek, olumlu tarafından ve değiştirilebilecek kısımlara yaklaşmak gerekiyor. "NİYE İLKOKUL MEZUNUSUN LAN" diye annemi sopayla dövebilirim ama bu sadece bizi mutsuz eder.

hadi annen hem ilkokul mezunu hem de ultra cahil, insan içine birlikte çıkmaktan utanacağın biri olsun, öyle varsayalım... yine sorun değil. anneni sen seçmedin. sevmiyorsan, iyi anlaşmıyorsanız, pekala arana mesafe koyup da kendi hayatına devam edebilirsin. bu biraz yurtdışında türkiye'yi gömmeye benziyor: unutma ki annesini, ülkesini, etrafındakileri küçümseyen insan başkalarına daha karizmatik ve büyük görünmez. aksine, "çıktığı deliği beğenmiyor" diye ayıplarlar, başkalarının üzerine basarak yükselmeye çalışan ezik ve zayıf karakterli biri olduğun düşünülür.

kızın hayatına bu kadar takılman ise tam anlamıyla facia. yahu onun pırıl pırıl bir hayatının olması seni niye üzüyor, manyak mısın affedersin? bak işte ne güzel, etrafında mutlu ve özgüvenli birisi var. demek ki böyle şeyler olabiliyormuş. illa bir şey yapacaksan bundan güç almaya çalışsana. çirkin hissediyorsan spor yap, kendine değer ver. hem fiziksel hem mental olarak geliştir kendini. keyif aldığın şeylerle ilgilen, kendini iyi ve değerli hisset. gerçek şu ki dünyanın her yerinde, her an çok sayıda mutlu ve mutsuz insan var, olmaya devam edecek. bunları düşünerek, bunları takip ederek hayat yaşanmaz.

bence sorunun sosyal medya bağımlılığı. insanların fotoğraflarına, mutluluklarına bakıp da depresyona girmenin başka sağlıklı bir açıklaması yok benim gözümde. insanlara bakma, kendi hayatını yaşa. sen kendine değer verirsen, insanların da sana değer verme ve seni "adamdan sayma" ihtimali aynı ölçüde artar. herhangi bir insandan daha değerli veya değersiz değilsin, bunun belirleyicisi büyük ölçüde senin yaşamın ve tavırların. çok donanımlı, çok zeki olup evden çıkmayan birisi "arkadaşım yok" diye ağlayıp kendini değersiz hissedebilecekken; seviye olarak o kişinin yarısı dahi olmayan birisi çok güzel arkadaşlıklara sahip olabilir. benzer şekilde, senin o çok iyi sandığın arkadaşlar özünde pek iyi de olmayabilirler...

hiçbir şey siyah veya beyaz değil. insan hayatı 1 ve 0'lardan oluşmuyor. kendine bu kadar yüklenme. sosyal becerilerin zayıf olabilir. güzel olmayabilirsin. bunlar sorun değil. sorun bunları belirleme yetkisini insanlara vermende. tabii ki birisi iltifat edince iyi hissedersin, tabii ki sevgilin olunca daha özgüvenli olursun vs. ama hayatını ve güzelliğini başkalarının sözüne bağlama tamamen. çünkü birisi güzel buluyorsa birisi çirkin bulacak. bu şekilde mutlu olmak imkansız.

böyle yaşanmaz. başka birisi gibi olmayı isteme, hoşuna gidiyorsa eğer sen kendinden o kızı yarat. ben açıkçası en özgüvensiz ve iğrenç hissettiğim zamanda bile başkası olmayı istemedim. iyi olacaksam kendi halimle iyi olayım. gerisi hikaye.

peki neden hiç şöyle düşünmüyorsun? o kız bütün bu özgüvenine rağmen, bütün bu aile yapısına rağmen seninle aynı konumda? hatta şöyle diyelim, sen o beğenmediğin kendine rağmen o özgüvenli kızla aynı konumdasın. sen çok daha iyisin!! sadece görmen lazım.

Onun üzerinden kendi mutsuzluğunu görüyorsun. Sevgilin olsa, çok sevdiğin arkadaşların bulunsa, hobilerinle mutlu olsan o kadını gözünde bu kadar büyütmezsin. Hayatı tek kişiye indirgemenin hiçbir faydası yok. Her zaman için bizden daha güzeli, zengini, mutlusu var. Bu durumu kabullenmek lazım.

Ailemiz çok farklı değil. Anadolu insanında sana yapılan baskı olağanlaşmış artık. Evet, suçun büyük çoğunluğu ailende ama kendini bu işin içinden sıyıramazsın. Bir şekilde tutunmak zorundasın.

Kendine aksiyon yaratmıyorsun gibi geldi bana. Arkadaş edinemediğini söylemişsin ama edinmek için pek bir şey yaptığını sanmıyorum. Evde pineklemenin tadı ayrıdır fakat harekete geç biraz da.

ya iyi de kızın hayatında tek bir aksak olmadığını nereden biliyorsun. instagram'a aksak yönlerini koyacak eğil ya?

ayrıca kişilik iki yaşında oluşuyor diye bir şey yok. karakterimizde çevremizin etkisi olsa ben insanın kendini var ettiğine inanıyorum. şu anki hayatını beğenmiyorsan içinde olmak istediğin hayat için çabala. partiye mi gitmek istiyorsun? git. bir kere arkadaş bulmazsın iki kere bulamazsın 15.'de bulursun..

bu kadar drama yaratılacak bir durum yok bence.

Maşallah ya, kimmiş o kız? Ben ilkokuldayken aşık olduğum kız, en yakın arkadaşımı seviyordu. Çocuk da sarışın, mavi gözlü falan. Keşke ben de o çocuk gibi olsam diyordum o zamanlar. En yakın arkadaşıma özeniyordum yani. Sonra ortaokula doğru benim boyum falan uzadı. Okulun en çalışkan, hatta en güzel kızlarından biriyle sevgili oldum. Sonra başka birine özenmenin kendimizi harcamaktan başka bir işe yaramadığını fark ettim. Sen o kız olsaydın eğer, kendinden vazgeçmiş olacaktın teorik olarak. Kendini az da olsa seven bir insan kendinden asla vazgeçmez. Ben de kendimi vazgeçilecek biri olarak görmüyorum. Ben zaten başkası olsaydım, ben diye bir şey olmazdı.

Agustos ayinda hayatimin en zor donemlerinden birindeydim. Aslinda o kadar zor donemlerinden birinde degildim ama uykusuzdum, yorgunluktan geberiyordum. Bir enerji icecegi bulmustum, hayatima onunla devam ediyordum. Ictigim icecegim anksiyete ve depresyon gibi yan etkileri oldugunu bilmiyordum. Zaten zorlu bir donemde enerji icecegi diyetiyle kendimi daha manyak hale getirdim ve her seye aglar hale geldim. Hatta, bazi gunler buldugum nadir bos zamanda yatagin tepesinde tavana bakip agliyordum. Yine boyle bir zamanda universiteden bir arkadasimi Facebook'ta gordum. Kiz Almanya'ya tasinmis ailesiyle, deli gibi para kazaniyor ve ustune de Maldivlere bir ay tatile gitmis. Oyle mutlu guluyordu ki kiz, o mutlulugu gorunce aglamaya basladim. Hayatima lanet ettim, "Bu kadar ugrastim, bunun icin miydi" diye kendimi dagittim. Bir de bu kiz universitede hic kimsenin sevmedigi, herkesin kavgali oldugu bir kiz olunca iyice "Tamam, ilahi adalet yok da, bu kadar mi yok" diye aglamaya basladim.

Bir hafta sonra kalp carpintilarim siklasinca, "Bir de bunlarin ustune olmek uzere miyim" diye iyice bir sinir geldi. Meger bu gozyaslari ve moral bozukluklari cogunlukla enerji icecegi kaynakliymis ve icmeyi birakinca 3-4 gun sonra kendime geldim. Aglamalar durdu, moral yine bozuktu ama rahatsiz edecek kadar degil. Psikiyatra gittim "Bir hafta once sana ilac yazacagimdan emindim ama ilaca ihtiyacin yok. Kimyasallara karsi cok hassassin demek ki" dedi. Maldivler'deki arkadasin fotografini yine gordum. Aglayasim gelmedi amaititaf edeyim, icimden bir Sezercik dikip "Bi gun ben de yiycem o sekeyleyden, ben de goyucem Maldiv'leyi" deyiverdi. Sonra da Ekim sonuna kadar arkadakasi da, Maldivleri de unuttum.

Ekim sonunda Facebook'ta arkadasimin cok guzel, kocaman gulen bir fotografini gordum. Kocasi altina "Melek yuzlu sevgilim, melek oldun gittin" yazmis. Meger arkadasim 4 yildir bir hastalikla bogusuyormus ve o tatil son tatiliymis. O zaman anladim ki, kizin bu kadar buyuk gulmesinin sebebi yakinda olecegini bilmesi ve kalan zamanini en iyi sekilde gecirmeye calismasiymis. Bir kere daha kafama dank etti ki, ne diledigine dikkat etmek gerekiyormus. Boyle seyleri zaten biliyoruz ama boyle zamanlarda hatirliyoruz ve dank ediyor kafamiza.

Simdi burada "O zengin olabilir ama yarin da olebilir. Isteme oyle seyler" demeyecegim, cok sacma ama buradan cikarilacak bir iki ders var.

1. Kimsenin icini, hayatini, vb. bilemezsin. Mutluluk hicbir derdin olmamasi, hayatin kolay gecmesi degil. Sadece sen gozunde ideallestiriyorsun. Sosyal medyadaki iki fotograftan kizin hayatini bilemeyiz, kimse bilemez.

2. Hayat dedigimiz sey asiri kaygan. Hatta, Monte Kristo'nun dedigi gibi "Hayat bir fırtınadır, genç arkadaşım. Tam güneşin tadını çıkartırken, bir de bakmışsın ki kayalıklardan aşağı düşmüşsün". Obur gun yine gunesin tadini cikarabilirsin. Su haldeyken piyango sana cikar, istediklerinin cogunu elde edersin ve bugunku dertlerin kucuk gorunur. Yine su anda doktorun biri "Su kadar omrun kaldi" der, pesinden "Niye bu kadar uzdum kendimi" dersin. Bu kontrol edebilecegin degil, sadece kabul edebilecegin bir sey.

3. Baskasinin sahip oldugu bir seyi istemekte sorun yok ama baskasinin yerinde olmayi istemekte sorun var.

4. Ilk zamanlar ben de sucu "Ama ben boyle yetistirildim"e bagladim ama durum su ki, icinde bulundugun durumun (eger travmatik bir olay olmadiysa) sadece ve sadece seninle ilgisi var. Icinde bulundugun duruma "Ama bana boyle ettiler", "Ama ben boyle dogmadim ki" diye bahanelerle isyan etmek sana hicbir sey kazandirmayacak ve %100 dogru da degil. Sorumlulugunu al, "Ben hayatimin icine ettim" de ve baslangic noktani burasi belirleyip "Tamam, simdi ne yapayim" diye ilerle. "Insanlar benimle konusmuyor" degil, "Ben baska biri olsam kendimle gelip konusur muydum? Neden konusurdum, neden konusmazdim" diye bakmak onemli. Belki yanlis ortamdasin, belki kendini sevmiyorsun, belki de baska bir sey. Eseleye eseleye nedenlerini bulabilirsin. Sorun sensin, uzaklarda arama sorunu. Bunlarin sosyal adaletle ilgisi var ama mutlulukla yok.

5. Bu daha da kisisel bir not. Sukretmek ne kadar guzel olsa da ben sicak bakmiyorum. Cunku, cok tek tarafli ve acikcasi bana bencilce geliyor. Senden kotu durumdaki birine bakip "Oh, hele sukur soyle degilim" demek cok asagilayici geliyor. Illa bir kisi olmak zorunda degil, "Oh, hele sukur ki isim var" gibi bir sey soylerken aslinda bircok issizi asagiladigimizi dusunuyorum. Ayni sekilde, birileri de bizim durumumuza bakip "Oh, iyi ki bunun gibi degilim" diyordur eminim ki. Yani, atiyorum, o kizin sana bakip "Sukur ki ev hanimi ve isci kizi degilim" demesi hosuna gider mi? Yani, bircok insanda sukur iyi isleyen bir mekanizma, Iyi hissettiriyorsa ne guzel ama beni bencil ve dusuncesiz hissettiriyor sukretmek. Benim icin dogru olan "Oh,suyum buyum yerinde" degil; "Benimki yerindeyken, bununki neden degil" diye sormakta, sukretmenin de bunu engelledigini dusunuyorum. Yine de, bu fazla kisisel oldu. Eger sukretmek mutlu hissettiriyorsa, ne guzel.

6. Sorun sensin dedim ama bu elinde tuttugun keskin kilicin ucunu sana dondurmesin. Kendine adaletli davranmak apayri bir ust mekanizma, bunun altinda kendini sevmek var. Kendini sevmeyen kisi kendisine adaletli de davranamaz. Daha dogrusu soyle acayim. Kendine iyi davranmak, kendini sevmek kendini elestirmeye engel degil ama Maslow hiyerarsisi gibi dusun. Kendini sevmeden acimasizca elestirme. Ozetle, kendini yargilama, kendini dinle ve anla. "Dusene bir de ben vurayim" misali, hem dusen hem de dusene (kendine) vuran olma.

7. Bunu simdi yazmam ayip gerci ama isin gucun yerindeyse mutlaka profesyonel yardima basvur. Dinamik psikoterapiyi dusun. Bazen bu bataklik icinden kendi kendimize cikabilecegimiz kadar sig olmuyor.